Bijna ... / Almost ...

Het zou een avondrit als ieder andere worden.

For English please scroll down.

Gauw omkleden na het werk, Quest naar buiten en gaan. Genieten van het mooie weer nu het nog kan.
Even later rij ik de straat in bij Hans F. Zijn Quest XS is ook al klaar voor vertrek en niet veel later gaan wij op pad.

Alle elementen van een geslaagde rit waren aanwezig, mooi weer, een mooie omgeving, af en toe een bukker voor de broodnodige RIS en de vrijheid om te gaan waar wij wilden.
Even een wegopbreking in Hazerswoude Dorp waar we wat liepen te prutsen op een kruispunt met wat onmogelijke haakse bochten. Maar goed, kan je wel eens hebben en dit zal zeker ons plezier niet bederven.

Op drie kwart van de rit reden wij langs het 'Bentwoud' ('Bentplantsoen' zou een toepasselijkere naam zijn, als je het mij zou vragen) en daar gebeurde het.
We reden lekker door, totdat ik in een flits vanuit mijn ooghoeken een fietser zag opduiken.
Hij verscheen plotseling van achter een hoge muur van groen, van rechts nota bene.
(Foto van Google Street View)

Pas op voor Velomobielen van links na het bruggetje

Ik had geen tijd om te bellen, om op de claxon te drukken of te remmen. Ik hoorde alleen mezelf een schreeuw geven. 'Héééé !!!'.
Een rare gewaarwording. Het hele voorval herinner ik mij als 2 foto's, eentje dat hij rechts opeens schuin voor mij zit en een volgende foto dat hij links schuin voor mij weer van mij weg rijdt.
Het zijn vage foto's, ik zie een blauw BMX (?) frame en een grijze hoodie en alleen de achterkant van zijn hoofd. (hij keek naar rechts terwijl hij mij op het fietspad kruiste)

En toch weet ik wel hoe het hoort. Je mag andere weggebruikers niet hinderen, kruisingen moet je voorzichtig benaderen, verkeer van rechts heeft voorrang, etc.
Zo rijden wij dan ook.
Ieder diertje z'n pleziertje, zullen wij maar zeggen. Dat op mooie dagen de kans groter is dat je families op de fiets tegen komt met kinderen die nog niet zo stabiel zijn op de fiets, ja, daar hou je dan rekening mee. Die Strava KOM komt een andere keer wel.

Maar nu voelde ik me als zo'n stereotype bukker, die alles en iedereen van de weg drukt. Een houding waar ik een gruwelijke hekel aan heb.
Nu doe ik het zelf. Sh...t !

Is dit herkenbaar ?


It supposed to be a ride like any other.

Coming home from work, quickly put on my MAMIL gear, put the Quest outside and ride. Enjoying the nice sunny weather while it still can.
A few minutes later, I turn to the right, into the street where Hans lives. His Quest XS is already outside, ready for the ride.

All elements for an enjoyable ride are present, nice weather, nice surroundings, every now and then a diamond frame rider to overtake and the freedom to go wherever we want to go.
A road block in Hazerswoude Dorp where we had some trouble taking the detour with impossible 90 degree corners for Velomobiles but we deal with it.

At 3/4 of the ride we we riding along the 'Bentwoud' park and there it happend.
We were cruising at 40 km/h when I spotted something in the corner of my right eye. He suddenly appeared behind a big high, wall of green. 
(Foto taken form Google Street View)

Whatch out for Velomobielen coming from the left after the bridge

I had no time to ring my bell, honk the horn or apply the breaks.
I only heard myself scream. 'Héééé !!!'.
A strange sensation. I remember this incident a two pictures, one where he was on the right side just in front of me and one where he is on the left in front of me, riding away.
They're blurry pictures, a blue BMX (?) frame, a grey hoodie and the back side of his head. (he was looking to his right when he crossed my path)

But I know the rules. I know how to behave on the road. Years of experience, on a bike and in my car.
You're not allowed to hinder other road users, must be carefull at approaching crossings, one must gave way at traffic coming from the right, etc.
And that's the way we ride. We realise we don't own the road, we take into consideration the other traffic. On nice, sunny days chances are you'll encounter families on bikes with small childeren. They are not so stable yet on their bikes. We kow that. We slow down and/or keep some more distance while overtaking. That Strava KOM, well, perhaps tomorrow, that's not important.

But now I felt like such a stereotype diamond frame rider, one who thinks he owns the road and tries to push everybody out of his way. An attitude I dislike.
Now I acted like that myselfe. Sh...t !

Do you recognise this ?