Let's talk tubeless / Let's talc tubeless

Tubeless. Maar waarom eigenlijk ?

For English please scroll down.

Tubeless banden, dit zijn speciale banden zonder binnenband, zijn uiteraard lichter en hebben nog minder rolweerstand. Dus kan je harder terwijl je niet harder trapt, vergeleken met de standaard binnen- en buitenband kombinatie.
Saukki heeft er een mooi blog over geschreven.

Als ik zijn ervaringen zo lees denk ik niet dat het iets voor mij is. Ik zie mijzelf al staan hannesen met een lekke tubeless band aan de kant van de weg.
Nee, dat is niets voor mij.

Die mindere rolweerstand blijft wel lonken.
Je kan natuurlijk een keuze maken voor andere banden met minder rolweerstand, Wim Schermer heeft daar diverse malen over geschreven.
Maar er is nog een methode, namelijk het gebruik van talkpoeder.

Talkpoeder (wie is er niet groot mee geworden ?) bestaat eigenlijk uit minuscule kleine plaatjes die makkelijk langs elkaar glijden. Door de binnenband in te wrijven met dat spul zorg je ervoor dat er dus bijna geen wrijving kan optreden tussen de binnen- en buitenband.

De wrijving tussen de binnen- en buitenband ontstaat door de vervorming van de band op het wegdek. Nu moet ik zeggen dat ik mijn Kojaks al aardig draaien en ik kan mij haast niet voorstellen dat een beetje van dat witte spul ze nog beter zal doen draaien.

Ach, laten we het eens gaan proberen. Zo gezegd, zo gedaan.
Vlak voor de Stroopwafeltocht de Quest op z'n kant gelegd en de binnenbanden voorzien van een laagje talkpoeder.
Bij het monteren van de banden viel het mij gelijk op; de binnenband glijdt heel soepel door de buitenband. (ik draai de binnenband altijd zo dat het ventiel bij de 'j' van Kojak zit, scheelt mij later weer zoekwerk)

Don't try this in home

No really, don't try this in home !

Op weg naar de Stroopwafeltocht merkte ik er niet veel van. Tja, de wielen draaiden van zichzelf al soepel. Al zou dat talkpoeder 90% van de (toch al minimale) wrijving opheffen, zou de winst naar mijn verwachting slechts gering zijn.

Aangekomen bij de Waag was het een drukte van jewelste. En niet alleen omdat er markt was. Zo'n 25 ligfiets(st)ers hadden zich verzameld voor een rit door het groene gedeelte van de Randstad.

Omnomnom ...

Nu is een toertocht niet de meest geschikte testmethode, maar het viel mij wel op dat ik op de terugreis op het fietspad langs de A20 dik 40 km/uur gemiddeld reed.
Rook de Quest stal ?
Wat zat er precies in die stroopwafel ?
Kwam het door de rugwind ?
Was de Quest een stuk lichter geworden door het verlies aan bagger uit de achterste wielkast ?
Was ik eindelijk warm gedraaid na zo'n 70 kilometer ? 
Was het misschien het placebo effect ?
Of was het een combinatie van een of meerdere factoren ?

Zullen wij het antwoord hierop ooit te weten komen ?
Wellicht kan Wim Schermer eens een pendel proef doen om een definitief antwoord op deze vragen te krijgen. Voor mij is deze proef geslaagd.
En wie weet doet dit witte poeder ook wonderen voor de ketting ! ;-)





Tubeless. Why ?

Tubeless are a special kind of tire, they don't need an inner tube, so they are lighter and have less rolling resistance. With the same effort you can go faster compared to the normal combination of inner- and outer tire.
Saukki wrote a nice blog about this subject.

Reading his experiences, I don't think it's something for me. I can imagen myself fumbling with a flat tubeless tire at the side of the road ....
No, thank you.

Less rolling resistance has caught my eye.
One can choose a different kind of tire with less rolling resistance, Wim Schermer wrote numerous articles about this subject.
But there is another methode, the use of talcum powder.

Talcum powder consists of very small slabs which can slide easily. By rubbing the inner tire with talcum powder one greatly reduce the friction between the inner- and outer tire.

This friction is caused by the deformation of the tire on contact with the road. I must confess my Kojaks rotate nicely and it's hard to imagine a little white powder will make them even run smoother.

Oh well, let's give it a try.
Just before the start of de Stroopwafeltocht (treacle-waffle ride) I put the Quest on its side and added the powder.
Mounting the tires I noticed how smooth the inner tire slides inside the outer tire. (I always put the valve at the 'j' of Kojak so I can easily find it later on)

Don't try this in home

No really, don't try this in home !

I didn't noticed very much difference on my way to the ride. The wheels were already turning smoothly. Even if the talcum powder reduces 90% of the (minimal) friction, the gain must be minimal.

Arriving at the start in Gouda, I saw a lot of people. Not only because there was a market going on. About 25 recumbent riders has gathered for a ride through the greenest part the Randstad.

Omnomnom ...

A recumbent ride is not the most ideal test methode, but I noticed going home after the ride I did an average of 40 km/hour on the cycle path along the highway A20.
What was inside this stroopwafel ?
Was it because of a tailwind ?
Was the Quest lighter due to a loss of sand and mud out of the wheelarch ?
Was I finally warmed up after 70 kilometers ?
Was it due to the placebo effect ?
Or was it a combination of these effects ?

Will we ever find an answer to this question ?
Perhaps Wim Schermer can run a test for a definitive answer.
As for me, the test is a success.
And who knows this white powder will also do magic when applied on the chain !  ;-)