... En toen waren er twee... / ... And then there were two ...

Op Strava viel mij opeens op dat er een andere Questrijder ook een groot gedeelte van 'mijn' woon-werk route reed.

   For English please scroll down.

Het blijkt Tim van der Elst uit Zevenhuizen te zijn.
En waarschijnlijk was het hem ook opgevallen en in no time was er een afspraak gemaakt om samen terug te rijden.

Questastic, foto: Tim van der Elst

Eenmaal aangekomen bij de N228 een belletje naar Tim, 'Waar ben je nu ?'.
Bleek dat hij een kleine 2 kilometer achter mij reed. 'Rij maar vast vooruit, dan kom ik er aan'.

Zo gezegd, zo gedaan.
Met een slakkengangetje van 15 km/u lekker door het zonnetje olfen totdat de felle lamp van de blauwe Quest in m'n spiegels zichtbaar werd.
Wat mij trouwens opviel bij het langzaam rijden was dat ik tijdens het trappen duidelijk de weerstand voelde af- en toenemen. Zou ik dan toch ook aan de elliptische kettingbladen moeten ?

Zoek de 10 verschillen.

Na een korte kennismaking reden we achter elkaar op het smalle fietspad langs de N228.
Nu is het vrij lastig communiceren vanuit de ene velomobiel naar de andere en op een gegeven moment meende ik iets te horen als 'nu gaan we knallen'.
Prima, leuk, gas erop !

Langzaam maar zeker het tempo opvoeren en kijken of hij kan volgen. :-)
Ah, een brug ! Op het steile stuk omhoog nog ff wat extra kolen op het vuur.
Zo, de toon is gezet.
Zou er trouwens naast een RIS ook zoiets als een QIS bestaan ?

Nu had ik al stiekum van tevoren gekeken op Strava hoe het zat met de snelheid van Tim.
Op de segmenten stond ik boven hem (oh, valt mee, hoef ik niet zo hard te trappen om bij te kunnen blijven) maar de gemiddelde snelheid was tot achter de komma exact gelijk voor de heenrit.

Na de brug nam Tim de leiding over. Hmm, de eerstvolgende kans om in te halen zou pas bij Gouda zijn. Maakt niet uit, ik volg wel.
Ik moest alle zeilen bijzetten om niet achterop te raken. Tim trapte flink door.
Had ik dan het eerste stukje teveel gegeven ?

Het moet een mooi gezicht zijn geweest voor al die passerende automobilisten, 2 Questen die achter elkaar aan racen alsof er een touwtje tussen zat :-)

Bij Gouda nog een ommetje gemaakt via Waddinxveen richting het immer pittoreske Zevenhuizen, afscheid van Tim genomen en door naar het nog pittoreskere Nesselande, alwaar de macaroni van gisteren in de koelkast op mij staat te wachten ...


  I noticed on Strava another velomobilist was riding 'my' commuter route.


It turned out to be Tim van der Elst from Zevenhuizen.
And probabely he noticed it too and soon an appointment was made to ride together.

Questastic, foto: Tim van der Elst

Once arrived at the N228 Tim wasn't there yet, so a quick call was made. He was about 2 kilometers behind. 'Just go ahead slowly, I'll catch up with you' he replied.

And so I did.
With a snail's pace of about 15 km/h I gently moved over the tarmac, enjoying the sun until I noticed the bright light of a blue Quest in my mirror.
When moving so slowly I noticed a clear in- and decrease of the resistance during pedaling.
Should I consider mounting elliptical chainwheels ?

Spot the 10 differences.

After a short meet-and-greet we rode together on the small bicycle lane along the N228.
It's not easy having a conversation form one velomobile to the other and I thought I heard Tim say something like 'let's go !'
Well, ok, that's more like it !

Slowly but surely I increased the speed to see if he could follow.  :-)
Ah, a bridge ! On the steep track I put the pedal to the metal, euh, carbon that is and increased the speed even more.
That's fun !

Well, actually I secretly checked the segments on Strava for Tim's speed. In the rankings I was well above him (oh, in that case, I don't need to worry and pedal so hard to keep up with him ... ) but on the morning ride his average speed was exactly the same as mine.

Past the bridge Tim took the lead. I had to give all I've got to keep up with him. Did I give too much on the bridge ? (probabely yes, I do it every time ...)

It must have been a fabulous sight for the passing motorists, 2 Quest's racing each other as if they're connected via a piece of rope.  :-)

At Gouda I made a small detour with Tim via Waddinxveen to Zevenhuizen. Here the jouney ended for Tim and I went on to Nesselande, where the freshly cooked macaroni from yesterday was waiting for me in the fridge ...