Eerste woon-werk rit 2017 / First commuter ride 2017

Ik kreeg een beetje een Oliebollen tocht gevoel. Koud en mistig was het.

   For English please scroll down.

Dus de buff hoog opgetrokken en pet op, dan is het goed te doen.
De voorspelde regen bleek af en toe een beetje gemiezer, veel te weinig om de modder van de Quest te wassen ;-)

Ik kan merken dat ik nog met 'winterbenen' rij, in het begin ging het nog vrij aardig maar na Gouda moest ik toch echt werken om de pedalen rond te krijgen.

Onderweg in de polder zag ik nog een kudde dyslectische ganzen richting het zuiden vliegen. 'Dyslectische ganzen ?!?' hoor ik je denken, jazeker, deze zijn zelfs voor een niet-vogelaar als ik makkelijk te herkennen.
Zij vliegen namelijk niet in een 'V' maar in een 'F'.

En op de Nedereindse weg zag ik nog een ijsvogeltje op een rietstengel boven de sloot zitten.

IJsvogel. Bron : https://nl.wikipedia.org/wiki/IJsvogel

Grappig, deze kende ik alleen maar van foto's en de tekening van m'n oom en nu zie ik 'em in het echt.
Een klein vogeltje met een bijna vierkante koperkleurige borst en een lange, dikke snavel, echter te klein om daar en fatsoenlijke foto van te maken met de iPhone 4.

Na dik anderhalf uur trappen rij ik de Quest in z'n hok.

Euh ?

En dan te bedenken dat ik het wel eens 10 minuten sneller had gereden, compleet met laptop, kleding en douchespullen.
Waarschijnlijk had ik toen de wind mee in plaats van tegen, zoals nu.

Na een betaalde pauze van een uur of acht kon ik de terugreis weer aanvaarden.
Beneden omkleden in de douche, terug naar boven om de kleding in het voorraadhok te zetten, terug naar de andere toren om daar de Quest op te pikken.
Quest uit het hok manoeuvreren, anti-loop schoenen aan, in de Quest klimmen, Strava activeren, kilometer teller resetten, schuimdeksel vast en dan erachter komen dat de huissleutel waarschijnlijk nog in de broekzak zit.
Jawel, die dus tussen de andere kleding in de andere toren op de derde verdieping in het voorraadhok ligt ...
Zucht. Dus uitstappen maar weer, Quest terug in het afgesloten hok, etc. etc. en terug om de sleutel te halen.

Na deze vertraagde start rustig aan Nieuwegein uit fietsen. Eenmaal buiten in de polder kan het gas erop. En nu eindelijk de wind in de rug.

De teller geeft een vrij constante 42 km/u aan en het voelt alsof ik 30 trap, WooHoo !
Maar ook nu is de vreugde van korte duur, al gauw merk ik dat ik dit tempo zo niet de hele weg zal gaan volhouden, jammer.

De wind vind ik erg vlagerig, dit had ik niet uit de weersvoorspellingen gehaald. Of komt het wellicht omdat ik op een dijk rij ?
De Quest wordt af en toe een beetje heen en weer geschud, niet verontrustend. Net als m'n petje, af en toe gauw de klep vastgrijpen.

En dan opeens een oorverdovend scheurend geluid. De 2 (!) klittenbanden worden pardoes losgerukt door de wind, de kap slaat omhoog en vangt daardoor nog meer wind met als gevolg dat de hele kap losscheurt en met een sierlijke boog richting de stinksloot naast de berm fladdert.
Gelukkig blijft 'ie op 10 centimeter van het water op de kant liggen.

Ik stop de Quest (daar gaat m'n PR ...) en waggel als een dronken pinguin met de anti-loop schoenen (Look pedalen, tja, dan krijg je dat) terug. Voorzichtig daal ik de steile slootkant af en kan de schuimkap gelukkig ongeschonden redden. Ik kruip de 2 meter weer naar boven en waggel terug naar de Quest en vervolg mijn weg.
Nog een geluk dat de wind de kap niet de weg op blies, voor hetzelfde geld was de kap op een voorruit van een auto geblazen met alle gevolgen van dien ...

Hoe dichter ik bij huis kom, hoe meer trek ik krijg. En in plaats van even te stoppen om wat te eten blijf ik eigenwijs doortrappen. Nog even, ik ben bijna thuis !

Bij Gouda begint het zachtjes te regenen, maar het zet gelukkig niet door.

Het tempo zakt tot een kilometer of 30, meer zit er nu even niet in.
Ach, het is een woon-werk ritje, geen wedstrijd.

Eenmaal thuisgekomen, na een warme douche, eens bedenken wat ik zou willen eten.
Chinees of de Griek ? Nr. 23 of Gyros ? Het wordt de Griek, die is dichterbij (scheelt 5 meter) en bij de Chinees krijg je geen Ouzo ;-)


   I got a feeling like riding the Oliebollen tocht. It was a cold and misty morning.

So I put on the buff and cap, enough to keep warm and comfortable.
The predicted rain was nothing more than a bit of drizzle, not even enough to wash the mud of the Quest ;-)

I noticed I'm riding with 'winter legs', I could keep up a nice speed till Gouda but after 20 minutes I had to work quite hard to keep the pedals moving.

In the polder I saw a herd of dyslectic geese flying south. 'Dyslectic geese ?!?' I hear you think, sure, these are easely recognisable for even a non-bird watcher like myselve.
They fly not in a 'V' formation, but in a 'F' formation.

And on the 'Nedereindse weg' I noticed a Kingfischer (or 'Icebird' in Dutch) balancing on a reed above  a ditch.

Kingfisher. Source: https://nl.wikipedia.org/wiki/IJsvogel

Nice, I only knew this bird from some photos and a drawing my uncle once made. And now I see it in real life.
It's a small bird with an almost square coppercolored chest and an long thick beak. Too bad it's too small to make a decent photo with the iPhone 4, so I decide to ride on.

After one and a half hour of riding I put the Quest behind bars.

Sign says: 'Prohibited to place bicycles'

I remember the days I rode the same distance in one hour and twenty minutes, 10 minutes faster. And that was even complete with my laptop, clothes and shoes on board.
Probabely back then it was the tailwind.

Afte a paid pause of 8 hours I could return home.
Going downstairs to the showers to change my clothes, back up to the third floor to put away my clothes (we do have a shower at work but unfortunately no lockers ...) and back to the other office tower to pick up the Quest.
Fiddeling the Quest out of the cage, putting on the cycling shoes, climb into the Quest, activate Strava, reset the speedometer, mountting the foam cover and then realising my key to the house is still in the pocket of my trouser.
Sure, my pants lying on the third floor of the other office tower.
Sigh. So I had to get out again, put the Quest back in its cage, etc. etc. and go all the way back to fetch my key.

After this slow start I'm cycling calmly out of the city of Nieuwegein.
Once out in the polder I can put the pedal to the metal, euh, carbon. And now I have a tailwind as well ! The speedometer shows a constant 42 km/h and it feels like I'm putting in effort for riding like 30 km/h, WooHoo !
This joy is short lived, soon I noticed I can't keep up this pace all the way.

The wind is quite gusty, unlike the weatherforcast predicted. Or is it because I'm riding on top of a dike ?
The Quest is being tossed from left to right, only a little. Nothing to  worry about.

Suddenly a loud tearing sound, the 2 (!) velcro straps of the foam cover are pulled loose by a gust of wind. The foam cover stands up, gets even more wind and the other 3 velcros are not enough to hold it. And with a graceful arc the foamcover flies away and lands at only a few inches of the water of a ditch.

I park the Quest at the side of the road (well, so much for my PR ...) and I waddle like a drunken penguin (courtisy of Look system) back to the ditch. Carefully I descend two meters down and rescue the foam cover.
Luckily the foam cover wasn't blown on the windshield of a passing car. 

The closer to home, the more hungry I get. Instead of stopping and eating something, I stubbornly keep on moving. Almost there !
At Gouda it starts to rain, and lucky for me it stops after a few minutes.

The speedometer reads 30 km/h. Oh well, it's a commuter ride, no race.

Once at home, after a hot shower, I wonder what to eat.
Chinese or Greek ? No. 23 or Gyros ? Greek it will be, because it's closer to home (about 5 meters less walking) and at the Chinese they don't serve Ouzo while waiting ;-)