Last van obstipatie ?
Nee hoor, gelukkig niet. Het zijn gewoon de eerste letters van de dorpen en steden waar ik langskom op mijn forenzen rit.
For English please scroll down.
En nu we het dan toch over de spijsvertering hebben:
'Hé, ze zijn de "M" vergeten !' zei ik iets te hard tijdens de lunch op het werk.
Niet alleen mijn naaste collega, maar ook de collega's aan de overkant van de tafel inclusief het management en de directie draaide zich in één keer om vervolgens weer proestend en grinnikend terug te draaien.
Nu maar hopen dat die man het niet gehoord heeft.
En dan bedoel ik die man die er net aan kwam lopen, hij met z'n blauwe hoodie, waar met grote dikke witte letters S - U - R - F op zijn borst geschreven stond ...
Nog even over de forenzen rit; het viel mij op dat de Quest bij iedere pedaalslag de neiging had om over de lengte as te rollen, alsof 'ie op z'n kant wilde gaan vallen.
Nu kan ik me niet voorstellen dat ik zoveel sterker in de benen ben geworden na de vorige rit.
Ook zijn de banden goed op spanning.
Of ligt het aan de extra woon-werk bagage ?
Door alles achter de stoel en naast het achterwiel te stouwen, verplaatst het zwaartepunt zich natuurlijk ook naar achteren. En hoe meer het zwaartepunt naar achteren ligt, hoe dichter bij de kantellijn en hoe makkelijker de Quest op z'n kant gaat. (zie ook De kantel-Quest)
Maar zo groot kan dat effect toch niet zijn, die paar kilo extra bagage ten opzichte van de ca. 110 kilo Quest en berijder ?
Straks maar een ritje zonder de bagage, eens kijken hoe dat uitpakt.
Of zouden de dempers nu al versleten zijn ? Ook dat kan ik me na zo'n 1800 km niet voorstellen.
Troubles with constipation ?
Good Heavens no, not me. It's just the first letter from each town I pass when I go to work in the Quest.
And while we are talking about digestion:
'Hey, they forgot the "M" !' I said just too loud when we were having lunch at work.
So not only my collegue, but also the other collegues and management turned their heads as one man and immediately turnd back again, grinning.
Now I hope the man didn't heard my remark.
I mean the man who just walked by, with the blue hoodie, the hoodie which had written in big white letters S - U - R - F on his chest ...
About the ride to work, I noticed the Quest had the tendency to roll around the longitudinal axis with each push on the pedals.
I can't imagine that I'm so much stronger in the legs after my last ride.
And all the tires had the right pressure.
Or is it because of all the extra commuter luggage ?
By placing this stuff behind the seat and next to the rear wheel, the center of mass shall move backwards. (see also Tilting Quest)
And the more it will move backwards, the closer it will be to the tilting line and the easier it will be to lay the Quest on its side.
But few more extra pounds extra can't have such a large impact on the total mass of 110 kilos Quest and rider, can it ?
I think I'm going to make a small testride without the luggage, just to see if the effect is still there. Well, I've made plenty of rides without commuter luggage, just one more to be on the save side won't harm ;- )
Or is it because the dampers in the front shock absorbers are worn out ?
I cant can't ímagine that's the case after only 1800 kilometers.
De zwart gekapte Quest is makkelijk te onderscheiden van de andere
Velomobielen. Hij dankt zijn naam aan de opvallend zwarte spiegelkapjes
die goed afsteken tegen de schitterend witte body.
For English please scroll down.
Is het geen plaatje ? of, 'Ceci n'est pas une pipe', zoals de Fransen zeggen ...
De zwart gekapte Quest is meestal in het weidse poldergebied van Zuid Holland te vinden, met name in het stroomgebied van het riviertje de Rotte.
Daar scheurt hij meestal met vrij hoge snelheid over het asfalt, op zoek naar 'bukkers' om die dan met een nog grotere snelheid te passeren.
In de stad zal je hem weinig tot niet tegen komen. De krappe haakse
bochten, zijstraatjes van rechts, etc. nodigen niet uit tot hoge
snelheden en ook de dikke F-Lites aan de voorzijde dwingen de zwart
gekapte Quest dan tot veelvuldig Flintstonen, een komische, heen en weergaande beweging tot grote hilariteit van eventuele toeschouwers.
Hieronder nog een zeldzame opname waarbij de zwart gekapte Quest het strakke asfalt tijdelijk verlaat. Deze actie heeft wel invloed op de G-sensor van de camera ...
Over het algemeen vertoont de zwart gekapte Quest solitair gedrag, maar is soms ook te zien in gezelschap van een zwarte Cheetah of in een roedel Rotte Rijders met ligfietsen en Velomobielen van diverse pluimage.
De zwart gekapte Quest laat zich maar moeilijk opsporen. Het rustige optrekken (als gevolg van grote massa en relatief weinig spierkracht) en het zelden of nooit bruusk remmen laten praktisch geen sporen na op het asfalt.
Een geoefend luisteraar daarentegen kan de zwart gekapte Quest herkennen
aan het zoemende geluid van de noppen van de Furious Fred of aan de
schaterlach die zo nu en dan vanuit de roedel opstijgt.
Op de eerste droge dag na een periode van regen heb je kans om na een grote plas het karakteristieke slingerende drie-wielige spoor te vinden met daarnaast een druppel spoor van de Cheetah.
Zodra de zwart gekapte Quest in de verte een plas signaleert, zal hij deze aan het zicht onttrekken door schuin voor de Cheetah te gaan rijden.
Eenmaal bij de plas aangekomen zal de zwart gekapte Quest met veel geweld door de plas scheuren, de niets vermoedende Cheetah van top tot teen onder spetterend. Dit ritueel gaat dan gepaard met een dikke schaterlach, de foeterende Cheetah overstemmend. (dat zich ook het nodige vocht via de voetengaten naar binnen werkt moge duidelijk zijn. Uiteraard wordt de Cheetah hier niet in gekend.)
Over de trekroute is nog weinig bekend. Hij is een paar keer gesignaleerd op een oost - west georiënteerde route en dan fietst hij de zon tegemoet, éémaal 's ochtend en éémaal 's middags.
Maar op het moment dat het vochtig weer begint te worden of de dagen te kort beginnen te worden zal men hem tevergeefs aantreffen op deze route en zoekt hij het dichter bij huis.
Het hele jaar door buiten te vinden, echter met vochtig weer een stuk minder.
Leefomgeving
Biotoop
Overdag veel te vinden in het polder- en duingebied, overnachting vindt plaats op een kleedje in de huiskamer.
Voedsel- en broedbiotoop
Diverse restaurants en/of pannenkoekhuizen.
De eerste paar weken schijnt de groei en ontwikkeling zich voornamelijk in Roemenië plaats te vinden, de eerste wielomwentelingen vinden plaats in het immer pittoreske Dronten, onder het toeziend oog van de trotse ouders Allart, Theo en Eva.
Voedsel
Omnivoor, meestal wat de pot schaft.
Trek
Trekroute
Zuid Holland en Utrecht.
Overwinteringsgebied
Huiskamer, op een kleedje.
Herkenning
Opvallende kenmerken
Glimmend zwarte spiegelkapjes contrasteren mooi met de schitterend witte body.
Gedrag
Vaak in een roedel Rotte Rijders, tourend door de polder.
Formaat/ lengte
2.85
Onderstel
Dikke draaicirkel beperkende F-Lites voor en een genopte Furious Fred achter.
Bovenstaande tekst is geinspireerd door de website van de Vogelbescherming, zie deze link.
The black capped Quest is easy recognisable from the other Velomobiles. It got it's name due to the 2 black mirror cones which contrast perfectly against the shiny white body.
Lovely, isn't it ? or, 'Ceci n'est pas une pipe', like the Frence use to say ...
The black capped Quest is usually found in the wide polder areas of the province of Zuid Holland, the Netherlands, particularly in the basin of the river Rotte.
There it rides with great speed over the smooth tarmac in search of unsuspecting diamond frame riders, which he will overtake with even greater speed.
You won't find much him in the city. Small 90 degree corners, all the side streets etc. make it almost imposseble to reach high speeds. The thick F-Lites on the front force the black capped Quest frequently to 'Flintstone', an embarrassing but for spectators a comical reciprokal movement which make them laugh.
Here you'll find a rare footage of the black capped Quest leaving the smooth tarmac. This action has some effect on the G-sensor of the camera ...
In general the black capped Quest displays solitair behaviour, but is sometimes seen in the presence of a black Cheetah or in a flock of Rotte Rijders with recumbents and Velomobiles of all different shapes and seizes.
The black capped Quest is difficult to track down. The gentle acceleration (due to its great mass and relative weak muscles) and very rare abrubt breaking actions leave no trace on the tarmac.
On the other hand, a good listener can recognise the black capped Quest by the soft, buzzing sound of the Furious Fred or a burst of laughter rising up from the flock of Rotte Rijders.
On the first dry day after a period of rain ther is a chance to find the caracteristic three-wheeled winding trail next to a puddle.
As soon as the black capped Quest noticed a puddle, it will block it from sight by riding in front of the Cheetah. Once arrived at the puddle it will race through it with such a great speed, so the Cheetah is totally soaked. This ritual is coupled with also a burst of laughter, louder then the groaning of the soaking Cheetah.
It is clear that a lot of water is entering the black capped Quest via the footholes, this is of course not mentioned to the Cheetah.
Little is know about the migratory flight path. It has been spotted several times in an east - west oriented route riding to the rising or setting sun. But as soon as the weather is too moist or the days shorten, the spotter will wait in vain.
General
Also known as
Black capped Quest, Velomobilii Questus carbonus.
Order
Fully faired
Family
Human Powered Vehicles.
Status
Most of the year to be found outside or in case of wet weather, inside.
Habitat
Biotope
Daytime usually in the polder- and dune area, at night it stays on a carpet in the livingroom.
Food- and breedbiotope
Numerous restaurants and/or pancake houses.
The first weeks the developement and growth appears to take place in Roemenia, the first spin of the wheels takes place in the always pittoresk town of Dronten, under the watchful eyes of the proud parents Allart,
Theo en Eva.
Food
Omnivorous, take pot luck.
Migratory flight path
Route
Province of Zuid Holland and Utrecht, east - west orientated.
Wintering area
Livingroom, on a carpet.
Recognizance
Remarkable features
Shiny black mirrorcones contrasting nicely with a sparkling white body.
Behaviour
often found in a flock of Rotte Rijders, touring through the polders.
Seize / length
2.85
Undercarriage
Fat (turning circle limiting) F-Lites at the front and a studded Furious Fred at the rear.
This tekst was inspired by the website of the Dutch assosiation for the protection of birds, see this link
Waarschuwing :
Het YouTube kanaal van de Rotte Rijders bevat enkel ligfiets- en velomobiel gerelateerde films en is alleen bedoeld ter inspiratie.
Noot:
'Rotte Rijders' staat natuurlijk voor 'Zij die langs de rivier de Rotte rijden' en niet voor 'Rottige Rijders' zoals Google de Engelstalige gemeenschap wil doen geloven.
It took a while, but eventually we managed to make an appointment.
One big smile ...
Marius, owner of the Fiets&maker local bike shop in Capelle a/d/IJssel, lent his carbon Quest XS to Hans F. for a test ride.
And of course I was invited to ride along to function as a camera Quest. ;-)
De Quest wordt standaard geleverd met Kojak banden.
For English please scroll down.
Kijk die noppen eens !
En daar heb ik dus braaf mee rondgereden. Nu wil het feit dat ik nog een paar F-Lites en een Furious Fred had liggen van de vorige Quest. Op een of andere manier was het er maar niet van gekomen om de achterband (toen een Schwalbe Marathon geloof ik) om te wisselen voor de Furious Fred.
Het solide rubber van de Swalbe Marathon stond mij wel aan terwijl het flinterdunne velletje van de Furious Fred mij geen vertrouwen wekte.
Maar goed, na meer dan een jaar rondrijden met de Quest en het stijgen van de temperatuur durf zelfs ik het aan om eens andere banden te gaan proberen.
De F-Lites waren makkelijk, deze heb ik als standaard reserve setje compleet met binnenband achter in de Quest liggen. De Quest lag binnen op een dekentje op z'n zijkant en Kojaks gingen er zonder al te veel moeite af. Het monteren van de F-Lites ging ook zonder al te veel moeite, wel even goed kijken naar het profiel, zodat links en rechts op dezelfde wijze gemonteerd zijn. (of je het in de praktijk zal merken of ze verschillend gemonteerd zijn durf ik te betwijfelen, maar goed, voor je gemoedsrust moet je wat over hebben ...)
De grote Kojak (achter) was ook vrij eenvoudig te demonteren. Echter toen ik de binnenband in de Furious Fred wilde leggen, viel mij iets op. Het vergelijken van de maat op de binnen- en buitenband verklaarde het raadsel, deze binnenband was te klein voor de Furious Fred. Natuurlijk kon ik proberen om deze binnenband met voldoende druk passend te krijgen. Leek me niet verstandig, dus zoeken naar een andere oplossing.
Ik zag dat de Hema ook 26" binnenbanden verkocht. Hier zat natuurlijk een Hollands ventiel op en ik wist niet zeker of dat wel in velg zou passen, zowel qua diameter als qua lengte.
Dus onverrichter zake weer de Kojak teruggezet want ja, ik wilde toch wel graag een stukkie gaan liggen !
Het was duidelijk te merken dat de F-Lites dikker waren dan de Kojaks, de draaicirkel was nu nog groter en de neus van de Quest stond wat hoger, zodat ook het zicht naar voren minder is.
De volgende dag de Furious Fred met passende binnenband gemonteerd en gelijk maar een ritje gemaakt.
Goh, dat reed lekker ! Als een vliegend tapijt ! En ook de dubbele verkeersdrempels langs de Rotte kon ik (met aangepaste) snelheid nemen, zonder de bodem te schampen zoals met de Kojaks en dan nog stapvoets gereden.
Het enige waar rekening mee gehouden moet worden is het feit dat het zwaartepunt hoger is komen te liggen, met als gevolg dat je niet zo hard de bocht meer om kan zonder te kantelen. (zie De Kantel-Quest deel 1, 2en 3)
Aangezien ik vaak met andere open liggers rij, is de Quest zelfs met Kojaks snel genoeg.
Qua rijcomfort zijn de F-Lites en Furious Fred fenomenaal, dat ik wat vaker moet flintstonen is dan wel de consequestie.
Tja, ieder voordeel heb z'n nadeel ...
The Quest is delivered with standard Kojak tires.
Take a look at these studs !
And I rode with them. But I still had some F-Lites and a Furious Fred lying around belonging to my (s)old Quest. On way or another I didn't change the rear tire (a Schwalbe Marathon I guess)
I liked the solid rubber of the Swalbe Marathon while the flimsy skin of the Furious Fred looked while it could burst open just by looking at it.
Anyway, after more than one year of riding a Quest and with the rise of the temperature even I dared to change the tires.
Fixing the F-Lites was easy, these are standard in my Quest as a spare set, complete with inner tubes. The Quest was lying on its side on a blanket and the removal of the front Kojaks went without any problem. Putting the F-Lites back on the rims was also easy, just pay attention to the direction of rotation. (I doubt if you'll notice it in practice, but anything for a good piece of mind ...)
The big Kojak (behind) was also easy to remove. While mounting the Furious Fred, I noticed the inner tube had the wrong diameter. It was too small. Of course I could try with enough pressure to fit the inner tube inside Furious Fred. That didn't seem sensible, so I had to find another solution.
And because I wanted to ride, I had to mount the Kojak again.
It was clear that the F-Lites were much thicker than the Kojaks, the turning circle was even larger and the nose of the Quest was higher so the visability to the front was limited.
The next day I mounted the Furious Fred with the right innertube and made this ride.
Wow, like riding a flying carpet ! Even the double speed bumps which always scratched the bottom of the Quest even while riding with almost no speed, were no problem anymore.
The only thing one need to consider is the fact that the center of gravity is also raised. This means one need to reduce the speed even more while taking a corner.
(See also The Tilting-Quest part 1, 2and 3)
Because I usually ride with recoumbant riders, the Kojaks are fast enough.
For comfort, the F-Lites and Furious Fred are fenomenal.
The only downside is I have to flintstone more often.
Eens in de zoveel tijd is het nodig om de banden na te lopen en te ontdoen van ingereden ongerechtigheden.
For English please scroll down.
Ik ging de Kojaks vervangen door de F-Lites en kon deze gelijk aan een grondige inspectie onderwerpen.
Naast de gebruikelijke sneetjes in het loopvlak en de ingereden steentjes, viel mijn oog plotseling op een wel heel bijzonder exemplaar.
Losgewerkt uit de band
Deze kwam mij bekend voor, dit had ik vaker gezien ! Maar waar ook al weer ? Een snelle zoektocht op internet gaf het verlossende antwoord, zie deze link.
Pijlpunt
Opvallend is het verschil in grootte, meer dan een factor 20 kleiner. Onwaarschijnlijk is dat dit soort pijlpunten door dezelfde mensen uit de steentijd zijn gemaakt, er moet dus naast de Homo sapiens en de onlangs ontdekte Homo floresiensis een nog kleinere Homo soort bestaan hebben !
Hun leefgebied beperkte zich niet tot de Rotte en omgeving, er zijn zelfs berichten bekend uit Denemarken ! Zie de website van Søren : Velostrada.
Technisch gezien moeten deze mensen ver ontwikkeld zijn geweest, gezien het ontwerp van hun pijlpunten. Eenmaal in contact met het slachtoffer (of in mijn geval, de Kojak) werkte deze pijlpunt zich steeds dieper naar binnen. Dit in tegenstelling tot de 'klassieke' pijlpunten, welke over het algemeen een vrij eenvoudig ontwerp hebben. Alhoewel er enige exemplaren bekend zijn met weerhaken. Helaas is deze ietwat onscherpe foto het tot nu toe enige bewijs, het originele exemplaar viel met een sierlijke boog op de vloer en spatte weg in onbekende richting. Deze zal binnenkort wel ten prooi vallen aan de stofzuiger. Daarom hierbij mijn verzoek aan alle velonauten om vooral met vochtig weer erop uit te gaan en de zo verzamelde artefacten te kunnen catalogiseren. Dit om een zo volledig mogelijk beeld te kunnen schetsen van de tot nu toe nog onbekende loot aan de menselijke stamboom.
Once in a while you need to check the tires and remove the small stones, pieces of glass etc.
I replaced the Kojaks for F-Lites and took the opportunity to check them thoroughly.
Next to the usual cuts in the running surface and the small stones, I suddenly noticed a very special specimen.
Removed and recovered out of the tire
It looked very familiar, but I couldn't remember where I 've seen this one before. A quick search on the internet gave the answer, see this link.
Arrowhead
The difference in seize is remarkable, more then a factor 20.
It's unlikely that these arrowheads are made by the same stone age people, so there must have been, next to the Homo sapiens and the recently discovered Homo floresiensis, another even smaller species of Homo !
Their habitat is not restricted by the basin of the river Rotte, there is even proof out of the region of Denmark ! See the website of Søren : Velostrada.
From a technical point of view these people must have been very educated, proven by the design of their arrowheads. Once in contact with the victim (or in my case, the Kojak) this arrowhead worked its way deeper and deeper into the skin. This in contrast with the classic arrowheads, which are mostly quite basic in form, although some crude designs with barbs are also known. Unfortunately this somewhat out of focus photo is the one and only evidence. The original arrowhead fell with a graceful curve on the floor and ricochetted in an unknown direction. On short notice it will fall victim to the dustsuckersnake (= vacuumhose). That's why I request all velonauts to go out in moist weather (rain will flush them from the tires and when dry they won't stick) and collect these precious artefacts. This is the only way to create a picture of the yet unknown branche of the human genealogical tree.
Beeldvullend materiaal werd verzorgd door Richard met de Raptobike, Hans met de Optima Cheetah en natuurlijk de witte Questen en koppen van Willem Jan, Marius en André.
En voor de echte die-hards de link naar Rotte Rit nr. 1
Rotte Rit, the movie.
Here you can find the movie of the Rotte Rit no. 2.
This movie was made possible by :
For English please scroll down.
