Ovale kettingwielen / Oval chainrings

Ovale kettingwielen, wie kent ze niet ?

 For English please scroll down

Hans heeft ermee gereden op zijn Optima Cheetah, echter zijn deze erop blijven zitten toen de Cheetah werd verkocht.
Na een tijdje 'rond' te hebben gereden met de QuestXS begon het ovale bloed toch weer te kriebelen en op een gegeven moment had Hans een mooie set gevonden. Nu moest het alleen nog gemonteerd worden.

Op zich is het geen rocket science, echter het gaat zoveel beter en sneller als je de juiste spullen, ruimte en ervaring hebt. 
Dus kreeg ik de uitnodiging van Hans om mee te gaan naar Lattrop, alwaar Peter -Ovaal- de Rond zijn werkplaats heeft.

Hoe dichter in de buurt van Lattrop, hoe rustieker de omgeving

Na een hartelijk ontvangst in huize de Rond met koffie en koek in de tuin werd het tijd om aan de QuestXS van Hans te gaan sleutelen.

Voor de operatie

We beginnen bij het begin.

Hans nam plaats in de QuestXS zodat Peter de juiste stand van de cranks kon bekijken. 

'Maarre, staat de stoel eigenlijk wel goed ?' begon Hans twijfelend ...

En toen begon het. 

De stoel kon inderdaad nog 2 gaatjes omlaag, het crankstel kon een stuk naar achteren dus moest ook de ketting worden ingekort en vervolgens moesten natuurlijk ook de voetengaten aangepast worden.

'Met passen en meten wordt de meeste tijd versleten.' Deze tegeltjeswijsheid ging ook hier op. Ondertussen was het tijd voor een heerlijke lunch in de zonnige tuin, gezellig bijkletsen onder het genot van een bakkie thee.

Na de lunch begon het echte werk, waar we eigenlijk voor gekomen waren, het monteren van de ovale kettingwielen. Ook dit vergt tijd, de voorderailleur moet ook een kleine modificatie ondergaan en opnieuw worden afgesteld en ondertussen was de ketting na het verwijderen van de sluitschakel ontsnapt en had zich verstopt diep achterin de kettingbuis.

Klaar voor de duik in de donkere krochten van de QuestXS

Politoeren van de voorderailleur

Eind goed, al goed, tijd voor een proefrondje.

Zo te zien aan de grote glimlach op het gezicht van Hans heeft Peter weer puik werk verricht.

Nu we er toch zijn, heb ik gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om proef te rijden met de aangepaste demper van Peter, waarover later meer.

Na nog een rondje koffie (dank je wel, Grytsje !) gauw de Questen weer in de bus geladen.

Na dik 2 en een half uur rijden en diverse files was de bus terug in Alphen. Nu wij nog terug naar Rotterdam. Zo te zien zitten die tandwielen wel goed, met dik 50 km/u over de Brandingdijk lopen scheuren :-)

Snel nog ff boodschappen gedaan, gegeten bij Hans en Ellen en door naar huis voor een welverdiende douche.

 Oval chainrings, never heard of ?

Hans used to ride oval chainrings on his Optima Cheetah, unfortunalely when the QuestXS came the Cheetah had to go and was sold, taking the ovals with him.
After a while Hans found another set and now the only thing was to mount them in the QuestXS.

It's not rocket science, but it's a lot easier and faster when one has the right equipment, enough room and experience.  
So I got an invitation from Hans to join him on his way to Lattrop, to the shop of Peter -Oval- de Rond. 

The closer to Lattrop, the more rural the surrounding

After a warm welcome by Peter and Grytsje we enjoyed some coffee and cake in the sunny garden, before we started tinkering at the QuestXS.

Before the operation

We start at the beginning.

Hans took place in his QuestXS so Peter could check the position of the cranks at the dead spot.

'But Peter, are you sure my seat position is correct ?' Hans asked doubtfull ...

This created an avalanche of actions. 

The seat was positioned two steps lower and the cranks were put a bit to the back. That means the chain has to be shortened as well and the footholes has to be enlarged.

After all this tinkering it was time for a lovely lunch in the sunny garden.

After the lunch, the real work started. The mounting of the oval chainwheels. This also took a lot of time, the front derailleur had to be adapted and readjusted too. In the mean time the chain, which was openend to get the frontderailleur out, managed to escape and hide itself deep inside the chain tube.

Ready to dive into the dark depths of the QuestXS

Polishing the front derailleur

All's well that ends well, now it's time for a testride.

Looking at the big grin on Hans' face, all the labour of Peter was not in vain !

As we are here, I could also take a testride with the modified damper of Peter. (more to come in another blog)

Another coffee before we go (thanks, Grytsje !) and then hurry up and load the Quests into the van. 

After more then 2 and a half hour of driving and several traffic jams the van was back in Alphen. Now we had to ride back to Rotterdam.
Hmm, those oval chainrings seem to work fine, looking at a speed of well over 50 km/h on the  Brandingdijk. :-)

De Lambada / The Lambada

Wie kent 'em niet, dat vrolijke, aanstekelijke zomerdeuntje van tig jaar geleden alweer.

 For English please scroll down.

Het dansje erbij scheen makkelijk te leren te zijn; stop een potlood in je .. en dan maar achtjes op de muur gaan tekenen.
Nee, dansen is nooit zo mijn ding geweest, ik blijf het een vreemde manier van voortbewegen vinden.
Mijn Quest daarentegen heeft er minder moeite mee.
Het is mij al eens vaker opgevallen in de diverse Rotte Rijders filmpjes het achterwerk van de Quest sierlijke achtjes draait.

Is dat erg? Nee. En kan het kwaad ? Nee, niet echt.
Maar ik wil graag dat mijn energie die ik op de pedalen zet wordt omgezet in snelheid, niet in een Lambada !
Waarom 'Lambadaat' de Quest eigenlijk langs 's Heeren wegen ?
Dan kom je al gauw uit op bewegende massa's en gedempte veer systemen.

De Quest staat stevig op z'n 3 onafhankelijk geveerde wielen. De berijder trapt er lustig op los, zijn benen heen-en-weer bewegend.
Je voelt het al aankomen, die benen bewegen zowel omhoog en omlaag als naar voren en naar achteren.
Nu valt het bij rustig rijden wel mee en je merkt het niet zo, echter zodra er zich weer een RIS aanval voor doet, zal de been beweging en dus ook het schudden van het achterwerk (van de Quest) heftiger worden.

Na een grondige *kuch* analyse van de Jumping Sessions kreeg ik onder andere te horen dat de achterveer niet genoeg gedempt zou zijn.
Het valt op dat voornamelijk de kont van de Quest omhoog komt, terwijl de neus al weer netjes het asfalt opzoekt.

De baan van het voorwiel

De 'vlucht' van het achterwiel

Nu was er laatst in Dronten al een stijvere veer in gezet, echter een veer veert hoofdzakelijk en dempt niet of nauwelijks.
En ik wist niet meer of ze toen ook het asje van de demper hadden opgedikt. De demper is een schuimrubber rol die tegen de binnenkant van de veerpoot aandrukt.
Door de as wat dikker te maken, drukt de rol harder tegen de buis dus meer wrijving.

Witte as met daarboven de grijze schuimrubber rol en rode veer.

Ja, ik had natuurlijk ook een Risse demper kunnen aanschaffen via Wim Schermer of een tegen veer laten plaatsen door Peter de Rond.
Maar zelf een asje opdikken is toch zo gedaan ? Kan ik direct testen of het wat scheelt.

Dus op een avond de achterdemper uit de Quest gehaald.

Lowrider Quest

Vleugelmoer losdraaien, demper losdraaien en klaar is Kees.
Vervolgens het beschermkousje aan de onderkant er af schuiven, schroefje losdraaien en dan de bus eruit.
Nu blijkt het verschil in theorie en praktijk. De bus zit muurvast.
Ook de bus aan de bovenkant, geen beweging in te krijgen.
Hmm. Voor nu geef ik mij gewonnen, plaats de veerpoot weer terug en ga een poging wagen mijn ondertussen onderzeeboot-grijze handen schoon te maken.

De volgende avond, ik zal me toch niet laten kennen door zo'n stomme veerpoot, nogmaals de poot uit de Quest gehaald.
Een sluiting en moer op het draadeind gezet, heb ik wat meer grip. (tjonge, wat is dat ding vet !)
Het is weer zo'n warme avond en ik veeg het zweet van (en het onderzeeboot grijze vet op) mijn voorhoofd.
Uiteindelijk is het mij gelukt de poot te demonteren, zie hier het resultaat:

Exploded view achterveerpoot

Er bleek toch een stukje tape extra om het asje te hebben gezeten, deze los gehaald en nu opnieuw opdikken.
Vraag me niet waarom, maar in al mijn eigenwijsheid had ik besloten dat ik er maar beter een stripje van het een of ander om kon wikkelen.
Diverse plastic koffie bekertjes, tandpasta tubes en zelfs een blikje Radler 0.0 zijn voor deze operatie gesneuveld, echter zonder resultaat.
Het bleek niet te doen, een stugge strip om een dun asje gewikkeld houden en dan een vette, strakke schuimrubber ring over een grote kraag te krijgen.

Ok, ik zet mijn eigenwijsheid overboord en stap over op tape. Ik vond nog ergens achterin een bureaulade een rolletje.
Na tig keer met mijn nagel in beide richtingen over het rolletje gegaan was het genoeg. Met geen mogelijkheid kon ik een begin (of eind, net hoe je het wil bekijken) vinden.
Drastische omstandigheden vragen om een drastisch besluit, ik neem een vlijmscherp hobby mes en maak mijn eigen begin op de rol.

Lang verhaal kort: ik eindig dus met een strip van een aantal lagen tape en weer een rol zonder begin.
Zo te zien is deze dunner dan het stukje pvc bus wat ik eerst erom had gedaan en dikker dan het stukje oorspronkelijke tape.
Ik frommel en plak deze strip om het asje en vervolgens snel het schuimrubber rolletje er omheen.

Nog een lik vet op de veer en het spul kan weer in elkaar. Het laatste stukje van de demper gaat wel wat moeizaam de pijp in, maar uiteindelijk lukt het me toch om met een complete Quest te eindigen !

Wat heeft dit alles mij opgeleverd ?
Het rollen om de lengte as, daar is natuurlijk niets aan veranderd.
Heb het gevoel dat ik iets sneller ben, of is dat een placebo effect ?
Morgen met de Quest naar het werk, eens kijken hoe of dat gaat.
Ik ben benieuwd.

Naschrift:
Zoals beloofd, hierbij de woon - werk rit.

Er vallen mij een paar zaken op.
Kleine oneffenheden in de weg voel ik bijna niet meer.
Ik heb het idee dat de acceleratie verbetert is, met andere woorden ik ben sneller op snelheid.

Ja, ik ben niet ontevreden !




 Who doesn't know the Lambada song ? A catchy summer tune from the past century.

The Lambada dance was easy to learn; just put a pencil in your .. and draw a figure eight on the wall.
No, dancing is not for me. I think it's a strange way of moving forward.
But my Quest thinks otherwise. 
I noticed before in our different Rotte Rijders movies the back of the Quest moves like it's doing the Lambada.

Is that bad ? No. Does it do any harm ? No, not really.
But I want to put all of the energy I put on the pedals to be converted to speed instead of being converted to a Lambada dance !
So why does it do such a thing ?
The answer lies in moving masses and dampened spring systems.

The Quest stands solid on its 3 independently sprung wheels. And the rider is just pedaling along.
There you have it, the legs are moving up and down as well as backward to front.
When riding at slow speed, the movement of the Quest is hardly noticable.
But at higher and /or more powerful rpm's the rear of the Quest starts doing the Lambada.

After a thorough *Ahem* analysis of the Jumping Sessions someone told me the dampening of the rear spring was too weak.
You'll notice the rear is still going skywards, while the nose is turning back to the tarmac.

The trajectory of the front wheel

The 'flight' of the rear wheel

Lately while in Dronten they mounted a stiffer spring. But a spring only 'springs' and does very little or no dampening at all.
And I wasn't sure if they also enlarged the axle.
The damper is just a foam ring pressing against the inside of the tube. By making the axle thicker, the foam ring will press harder so more friction / dampening.

White axle, the grey foam ring and the red (=stiffer) spring

Of course I could have bought a Risse damper via Wim Schermer or ask Peter de Rond to modify the damper.
But enlarging the axle is a piece of cake and I immediately can test the result myself !

So one evening I decided to remove the suspention strut.

Lowrider Quest

Removing the wingnut and you can unscrew the suspention strut like a large bolt and take it out of the Quest.
Remove the protection sleeve, undo the bolt and now one should be able to remove the bushing.
So they say.
But not now. The bushing is stuck and I can't get it out.
Hmm, ok.
Tonight is not the night, I replace the strut in the Quest and go try to clean my submarine-grey hands.

The next evening, who's the boss, that stupid strut or me, I removed the strut once more.
I put a washer and a nut on the other side, so I have more grip. (Oh my, grease everywhere!)
It's a very warm evening and I whipe the sweat off (and the submarine-grey grease on) my forehead.
Eventually I managed to disassamble the whole thing:

Exploded view suspention strut rear wheel

There was a piece of tape around the axle, I removed it and now I could wrap around something thicker.
Don't ask me why, in all my stubbornness I decided to use a strip of some sort rather than a piece of tape.
Numerous plastic coffee cups, toothpaste tubes and even a tin can were offered for this operation, but all in vain.
It was impossible to wrap a stiff strip around a small axle, at the same time putting a foam ring over a big collar, and all covered in grease.

Ok, I let go of my stubbornness and go and use some tape.
Just wrap some tape aroud it (not too much !) and replace the foam ring.

Some extra grease on the spring and now I can put it all together again.
The last part of the foam ring needed some persuasion, but eventually it all came together.


What's the result of all this ?
The rolling motion hasn't changed, the pitch should be less.
I've got the feeling of being faster, or is this just a placebo effect ?
Tomorrow I'll commute and see how that goes.
I'll let you know.


Postscript:
As promised, my commute.

I noticed the following.
Small bumps in the road seem to have disappeared.
I feel the acceleration has improved, I'll reach my end speed much faster.

Yes, I'm not discontent !