File / Traffic Jam

Voor mij stond vandaag de late dienst van 08:30 tot 17:00 op het rooster. Helaas is dit altijd een garantie voor files naar- en van het werk, vandaar dat ik bij voorkeur de vroege dienst van 07:00 draai.

For English please scroll down.

Links- of rechtsom, je bent zeker van een file op de terugweg ...

Nu is de late dienst voor mij natuurlijk een goede reden om de Quest te pakken, ware het niet dat ik toch een excuus had gevonden om het niet te doen.
Ik voelde mij niet helemaal fit, door de zomertijd zou ik in het donker moeten vertrekken en dus mijn zonnebril ombouwen naar transparante glazen, het weerbericht gaf lichte regen (zowel op de heen- als de terugweg) en een gedeelte van mijn woon-werk route was afgesloten, dus dat betekend in het donker een (stukje) nieuwe route rijden.
Kortom, genoeg drogredenen om maar de auto te pakken.

Met de auto kon ik een half uurtje later weg. Hmm, het regent niet en is ook niet al te koud. Ik had lekker in de Quest kunnen liggen ...
Ik was de wijk nog niet uit of ik kon al aansluiten in de file om de Vinex wijk uit te rijden. Tja, het is een leuke wijk, dat Nesselande, helaas maar 2 enkelbaans ontsluitingswegen. Je kan je voorstellen wat een tumult dat gaf toen er eentje dicht moest vanwege werkzaamheden aan de brug, een paar jaar geleden.

Op de A12 werd ik ook nog eens met mijn neus op de feiten gedrukt, al gauw verscheen mijn pensioengerechtigde leeftijd op de matix borden. (zal tegen die tijd wel 70 zijn, schat ik zo in)
Afijn, een paar files en een uurtje later kon ik een parkeerplek zoeken en was ik op de zaak.

Om een uur of vijf was het tijd om huiswaarts te keren, de file naar de snelweg stond al klaar !
Kruipend naar de A12, in de Quest was ik ruim 2x zo snel geweest. En het is nog schitterend weer ook om te fietsen.

De Quest als vervanging voor de auto ?
Nee, voor mij niet. Maar zeker een welkome aanvulling voor het woon-werk verkeer.


Today I was scheduled for the late shift from 08:30 till 17:00. Unfortunately this is always a garantee for traffic jams on my commuter trip to work. That's why I prefer to take the early shift starting at 07:00.

Left or right, there's no escape, traffic jams for sure ...

This late shift should be an excellent opportunity to take the Quest, but I found some reasons to travel by car.
I was feeling a bit tired, due to the daylight saving time I had to start in the dark, so switch the dark glasses of sunglasses with the transparant one's, the weaterforecast predicted light rain (to and from work in the afternoon !) and part of my route was blocked due to construction work on the road, so I had to take a new route in the dark.
So enough sophistry to take the car to work.


When travelling by car, that means I could leave home half an hour later. Hmm, no rain and a nice temperature. I could have been riding my Quest ...
I hadn't left 'da Hood' or I was already standing still. Around 07:30 almost everybody leaves for work and because there are only 2 small exit roads, a traffic jam is guaranteed !
You can imagen the turmoil when they closed one road for maintenance on the bridge a few years ago.

On the highway A12 I faced the facts, soon my retirement age appeared on the Matrix Signal Indicators (max. 70 kilometers an hour) above the highway. (well, I think when I get that old, the retirement age shall be 70)
And about an hour later I could start my search for a parking spot at the office.

Around five o' clock it was time to go home again, so I could joint the traffic jam on my way to the highway. I could go double so fast if only I was riding my Quest ... And the weather was perfect for a ride !

The Quest as a replacement for my car ?
No, not in my case. But sure a welcome complement for my commuter rides.

Total loss / Total loss

Total loss ? Ja, zo voelde ik mij na m'n eerste woon-werk rit dit jaar.

For English please scroll down.

Het is slechts een kleine 50 kilometer naar het werk in Nieuwegein, op zich voor een Quest geen grote afstand. Vorig jaar had ik met Quest 254 de rit al verscheidende keren gemaakt. In de herfst was ik er mee gestopt. De combinatie donker en zoveel bladeren op de weg dat je het verschil tussen de weg en de berm niet meer ziet was voor mij de voornaamste reden.

Woon-werk route

Afgelopen vrijdag had ik de late dienst van 08:30 tot 17:00. En aangezien de zon rond 07:00 zou opkomen en rond 19:00 weer onder zou gaan, leek mij dit een prima moment.
Ik wist dat Kees van Malssen ook rond die tijd uit Gouda zou vertrekken richting Rotterdam, misschien dat ik hem dan weer tegen zou komen onderweg.

De avond ervoor had ik al m'n spullen al klaargezet, de laptop had ik op het werk achtergelaten.
's Ochtends voor de wekker wakker, het MAMIL-pak aangetrokken, nog even een boterhammetje en gaan.

Ik was de straat nog niet uit of ik voelde iets prikken in m'n gezicht en op de neus van de Quest werden de eerste druppeltjes zichtbaar. 'Aërodynamisch natuurlijk een ramp', volgens Wim Schermer.  Op de kou heb ik me kunnen kleden, tegen de grijze, dreigende wolken was geen kruid gewassen. Ik had natuurlijk om kunnen keren en met de auto naar het werk kunnen gaan, maar nee. Gewoon doortrappen, dan kom je er vanzelf.

Onderweg naar Gouda, langs de A20, werd het asfalt steeds slechter. Ik lag te stuiteren in de Quest en had het idee dat ik toch wel vrij snel ging. Helaas is de kilometerteller nauwelijks af te lezen door de schuimkap. Ach, snelheid is nu niet zo belangrijk, het is fo-renzen en niet fo-racen.
Eenmaal ter hoogte van Gouda had ik het gevoel alsof ik al 80 % van de rit erop had zitten terwijl ik nog niet eens op de helft was.
Vanochtend wel even aan de banden gevoeld, ze leken hard genoeg. Of komt het door de kou ?

Of zou ik ook aan de vitamine pillen moeten ? Volgens het artikel van Belle val ik ook in de doelgroep die extra vitamine D nodig heeft. Ah, maar nu snap ik ook waarom mijn lichaam zo reageert. Die terugtredende haargrens en het steeds dunner wordende haar heeft een evolutionaire reden ! Mijn eigen vitamine D collector vergroot zijn werkend oppervlak ! ;-)

Terwijl op de N228 de hectometerpaaltjes om de 8 a 9 seconden voorbij flitsen, ga ik zitten rekenen. Voorheen deed ik er 7 seconden over, dus nu 1 seconde langer. Da's 10 seconden per kilometer, 240 seconden over 24 kilometer, dus 4 minuten langer over de N228. Nou ja, so what ?

Verder verliep de rit zonder al te veel bijzonderheden. Af en toe even bellen voor de schooljeugd die 3 man breed over het fietspad zwalken, the usual stuff.

Nog voordat ik goed en wel gedoucht had, had ik al 2 Kudo's op Strava gekregen, waarvoor mij hartelijke dank, Kees van Malssen en Piet A. ! Dat geeft de burger weer moed.

Eenmaal achter mijn bureau kon ik goed merken dat ik een stuk gefietst had.
En toen moest ik nog terug.
's Middags na vijven de Quest weer volgeladen en op huis aan. Reed gelukkig wel wat makkelijker dan de heenweg.



Total loss ? That's how I felt after my first commute trip this year.

It's just a small 50 kilometer journey to the office, not a big distance for a Quest.
Last year I made this journey regularly with the Quest 254. I quit in the autumn, the combination of darkness and the autumn leaves hiding the edge between the tarmac and the grass of the road side.

Commute ride

 Last friday I had to take the late shift from 08:30 to 17:00. And the sun would rise at 07:00 and set around 19:00so this was an exellent opportunity to start.
I knew that Kees van Malssen would start from Gouda to Rotterdam, so perhaps we could meet.

I packed my stuff the day before and left my laptop at the office. I was awake before the alarmclock went off, so I put on my MAMIL-suite, took a sandwich and a sip of water and there we go.

As I was still riding in my own street, I felt some stinging in my face and on the nose of the Quest the first droplets were visable. 'An aërodynamic disaster', according to Wim Schermer.
I've put on warm clothing against the cold, but there was no cure against the big grey clouds. Of course I could have turned around and go by car. No. No turning back, juist keep those legs moving.

At the first part of the trip the road got worse. I was bouncing back and forth in the Quest and had the impression I was going fast. Unfortunately the speedometer is poorly visable when riding with the foam cover. Well, speed is not so important, this is commuting, not racing.
After about 10 kilometers I had the feeling I've been travelling 40 kilometers. Why does it feel so laborious ? This morning I checked the tires and they felt hard enough. Or is it perhaps the cold weather ?

Or should I take vitamine pills ? According to this article by Belle I have to take extra vitamins as well, due to my age. Ah, now I understand why my body reacts with thinner hair and a retrackting hairline. It has an evolutionary reason. It's my own vitanmine D collector which is enlarging its working surface !  ;-)


As the mile markers whizzed by every 8 or 9 seconds, I started to calculate. (well, mile markers, they are actually hectometer markers, marking every 100 meter).
I used to take 7 seconds for 100 meter, now I take one second longer. That makes 10 seconds each kilometer, 240 seconds for 24 kilometer. So it will take me 4 minutes longer. Well, who cares?

The rest of the journey was standard practice, everey now and than a small ring of the bell to warn the school kids who were drifting across the whole width of the cycle path.

Even before I could take a shower I already received 2 kudo's on Strava from Kees van Malssen and Piet A. Thank you !  That put a smile on my face.
Once sitting behind my desk I notced my protesting legs. Well, now I have eight hours to recuperate.
After five o'clock I took the Quest again for the ride home. It felt a litte better compared to this morning, hopefully when the weather improves the next commute rides will go easier.

Donderdagmiddag rit / Thursday ride

Donderdagmiddag.
Terwijl ik 's middags naar huis reed van het werk stond m'n besluit vast. Boodschappen doen moest maar even wachten, snel naar huis en de Quest in !

   For English please scroll down.

Ik had mezelf voorgenomen om eens lekker een stukje te gaan toeren, genieten van de omgeving en het rijden. En om het gemiddelde op Strava te drukken had ik mezelf voorgenomen om af en toe een plaatje te schieten. ;-)

Langs de Zeverhuizerplas

In het begin lukte dat vrij aardig, om een geschikt plaatje te kunnen schieten kan je niet door de omgeving racen.

De 'tunnel'

Bovenaan de Zevenhuizer Plas is een mooi pad, waarbij de bomen links en rechts als een soort dak boven je hoofd sluiten. Zeker als de bomen vol blad staan en de zon op het juiste punt is het alsof je door een groene kathedraal rijdt.

En een stukje verderop, terwijl ik langs de oever van de Rotte een ander plaatje schoot, gebeurde het.

Kan je 'em al zien ?

Er kwam een bukker achterop. Volgens mij deed hij het erom. Ik dwong mezelf om nog een plaatje te schieten, maar de RIS was toch sterker. Snel de camera opgeborgen en er achteraan. Natuurlijk stond ik in de verkeerde versnelling, maar dat geeft niet. Even rustig de pedalen draaien, terugschakelen en dan vol gas er achteraan.
Al vrij snel zat ik achter hem. Hmm, hij deed niet echt zijn best. Nog even deze bocht afwachten, daarna heb ik vrij spel en kan ik hem makkelijk inhalen.

De rest van de rit verliep voorspoedig. Het laatste stuk richting huis kon je merken dat de zon aan kracht verloor, het begon wat frisser te worden.

Ik had net de Quest binnen gezet of daar ging de bel. Hans kwam zijn Optima Cheetah halen, die we gisteravond van Q-Rings hadden voorzien. 
Ja, dan moet er natuurlijk proef gereden worden en dat wilde ik wel meemaken !
Dus de Quest weer naar buiten voor rit nr. 2 die dag.

Ben benieuwd hoe of dat de elliptische tandwielen gaan bevallen ...

De donderdagmiddag rit  en aansluitend de donderdagavond rit op Strava.


  Thursday afternoon.
Driving home from work, I made up my mind. Groceries had to wait.
First things first, so when I cam home I quickly jumped into the MAMIL suit and went for a ride with the Quest.

I had the intention to make a sightseeing trip instead of a race trip, enjoying the scenery and the ride.
And to reduce the average speed on Strava, I forced myself to take some pictures along the way. ;-)

Along the  Zeverhuizerplas

At first it worked very well, if you want to take a decend picture you can't race ...

The 'tunnel'

North of lake 'Zevenhuizer plas' there is a nice trail, where the trees left and right close above your head. During the summer, it is as riding in a green cathedral.


A little futher on, while taking another picture at the side of the river Rotte, it happend.

Can you see him coming ?

A diamond frame rider came my way. I think he did this on purpose.
I forced myself to take another picture but the urge to chase and overtake was too strong.
So quickly I put the camera away and started the chase.
Of course in the wrong gear, ok, it can happen, keep cool, easy on the pedals and shift to the right gear.
Now revving up the legs, shifting, revving up again etc.
It didn't take long for me to get him. Hmm, did he really give the best he can ?
Just wait for the next corner, then there wil be plenty of room to overtake him.
And as quick as he came, he vanished in a tiny dot in my mirror.

The rest of the ride went very well. The last part of the ride goning home was a bit chilly, the sun was setting and lost its power.

I just ride the Quest inside and there was someone at the door. Hans came to get his Optima Cheetah, which we upgraded with Q-rings last evening.
And to celebrate that, he needed a test ride !
And I wanted to see that as well, so out goes the Quest again for ride nr. 2


I'm curious what kind of effect these strange wobbly chain wheels will have ...

Thursday ride and the thursday evening ride on Strava.

Bijtende honden ? / Bitemarks ?

Eigenlijk had ik niet zo'n zin om te gaan. Maar het aanhoudende zonnetje en de wetenschap dat er morgen wat anders op het programma staat gaf toch de doorslag om nog even een tochtje te gaan maken.

   For English please scroll down.

Eerst rustig 'olfend' door het Stroompark en na het oversteken het gas erop om een brommertje in te halen.
Vervolgens via de Brandingdijk en Boulevard langs de Zevenhuizerplas richting de Rotte.

Achteraan de Kosboulevard, voorbij het skatepark, liep een groep mensen met loslopende honden mij tegemoet. Rustig passeerden wij elkaar.
Toen ik er voorbij was kwam een van de honden (een bull terrier ?) de Quest achterna en begon er tegenaan te springen en/of happen. Zowel aan de achterkant als ook aan de voorkant.
Na een hoop gebonk en gekras vond Fikkie het waarschijnlijk welletjes en keerde weer terug naar het baasje die op veilige afstand Fikkie terug stond te roepen.

Fikkie's moddervegen

In eerste instantie leken het alleen maar moddervegen, later zag ik dat er ook wat lakbeschadigingen zaten aan de achterkant.

Tandafdrukken ?

Nou, lekker dan.  :-(

Voor de route: link

At first I did not want to go for a ride. But the ogling sun and the knowledge that tomorrow there were different plans persuaded me to go for a ride.

At first slowly through the 'Stroompark' but when I saw the moped in front of me I could not resist overtaking him. ;-)

Lateron, riding along the 'Zevenhuizer plas', I encoutered a group of people walking their dogs.
We passed eachother at a walking speed and suddenly I heard a dog runing behind the Quest. He (or she ?) jumped on the Quest and I heard a lot of barking and scratching on the back and front of the Quest.

After a while Fido lost its interest and went back to his owner, calling him from a save distance.

Fido's mud marks.

At first I saw only mud at the body of the Quest, later I saw the paint was damaged as well.

Toothmarks ?

 Well, great.  :-(

Route: link