Niets in de gaten / Didn't noticed a thing

Het zou een gewone woon-werk rit worden.

For English please scroll down.

En zowaar direct bij de start een GPS signaal voor de verandering !
Bij het opdraaien van de Bermweg (die vanaf dat punt de Onderweg gaat heten) vanaf het fietspad met drie wielen over de lage vluchtheuvel heen, waardoor ik dit keer niet hoefde te steken en flintstonen.
Maar ik had niets in de gaten.

Komende vanaf rode fietspad rechtsaf de Onderweg opdraaien.

Het ging snel. Ook in het 'bos' bij Nieuwerkerk a/d IJssel, lees 'opgevoerd plantsoen', ging het sneller dan normaal. Oppassen dat ik mezelf niet ga opblazen, zo aan het begin van de rit.
Nog steeds had ik niets door.

Gouda kwam in zicht. Even spieken op de snelheidsmeter, hm, zo te zien al een halve minuut winst !
Nu niet gaan overhaasten maar gewoon lekker dit tempo vasthouden.

Nog voor Oudewater was het weer zo laat. De zon.
Vlak boven de horizon scheen 'ie recht in m'n gezicht, alles verblindend.
Op het smalle fietspad langs de N228 met links een vangrail in de heg en rechts een berm van zo'n 30 cm, gevolgd door een steil talud van een meter of 2 neem je geen risico en ga je desnoods stapvoets verder. Totdat de weg zicht buigt of de zon achter de bomen verdwijnt en ik weer zicht heb.
En nog steeds niets in de gaten

Met deze 'zonne-stops' tussendoor kan ik mijn PR wel vergeten maar goed, dat maakt niet uit, het is slechts een forensenritje.

Met een redelijk tempo kwam ik toch nog ruim binnen anderhalf uur aan op het werk.
Nog steeds niets maar dan ook helemaal niets in de gaten.

Ondertussen had mijn collega al koffie voor mij klaar gezet, thnx Hans !
Na de koffie mijn spullen opgehaald achter bij de receptie die ik daar afgelopen dinsdag had achter gelaten.
Ja hoor, eenmaal in de doucheruimte viel het kwartje, mijn verse set kleding en dito handdoek lag nog thuis !

Roeien met de riemen die je hebt.

Gelukkig had ik afgelopen dinsdag mijn overhemd niet al te diep onderin mijn rugzak gepropt.
Een extra klodder deo er tegenaan en het moet maar even zo.

Hopelijk hebben mijn collega's ook niets in de gaten.
Of zijn ze alleen maar beleefd ?




It should be just another commuter ride.

And oh what a joy, directly at the start I got a GPS signal for a change !
Coming from the red cycle path, turning right on to the 'Onderweg' I rode across the small traffic island with all three wheels, so I could make the turn in one go without having to 'flintstone'.
I didn't noticed a thing.

Coming from the red cycle path, turning right on to the 'Onderweg.

I was fast. I was also fast in the 'forest' at Nieuwerkerk a/d/ IJssel, (one should read 'a blown-up plantation'). Be careful not to go to fast at the beginning of the ride.
Still didn't noticed a thing.

Gouda appeared at the horizon. A quick peek at the speedometer. Wow, half a minute faster then my regular ride ! No hurry, just keeping this tempo.

Before reaching the village of Oudewater, the sun came up and peeped above the horizon.
Right into my face, blinding me completely. The sunglasses didn't do a thing.

On the narrow cycle path along the N228, with on one side a guard rail and on the other side a 1 foot bank followed by a 6 feet deep steep slope, you don't take a risk and slow down to a step by step pace. Until the road bends away from the sun or sun disappears behind the trees again.
And even now I didn't noticed a thing.

With these 'sun-stops' it was impossible to set a new PR but never mind, it's just a commuter ride.
Within one and a half hour I travelled the 46 kilometers and reached Nieuwegein.

In the mean time my collegue has seen me parking the Quest and placed a hot coffee on my desk, thnx Hans !
After the coffee I went down to the reception and collected my stuff I stored behind the front desk.
And once in the shower room I noticed.

Aaaarrrgggghhhh !
I left my clean, fresh set of cloths and ditto towel at home !

Make do with what you have.

Fortunately I didn't cram my shirt too thight at the bottom of my backpack.
An extra clot of deoderant and non of my collegues will notice.

Or are they just being polite ?

De kale Quest / The naked Quest

De standaard Quest wordt standaard voorzien van een paar stickers.

For English please scroll down.

Sommige dienen om de zichtbaarheid te vergroten, andere helpen de niet-met-de-Velomobiel-bekende omstanders te verduidelijken wat er nu precies voor hen staat / rijdt.
'Oh, het is een Quest. Ja, dus ... ???'

Nu heb ik jaren geleden al eens een Quest met tijger- en zebrastrepen gezien en vond dat best wel geinig. Maar om dit nu klakkeloos over te gaan nemen vond ik minder.
Dus onder het mom van 'beter goed gejat dan slecht verzonnen' heb ik mij laten inspireren door wat plaatjes die ik her en der op het internet vond.

Dan krijg je bijvoorbeeld deze, geinspireerd op straaljagers, welke in het kader van de CE normering op een Velomobiel zeker niet mag ontbreken:

Of deze, die zal iedereen vast wel herkennen:

Tijdens de vergaderingen van de Oliebollentocht 2017 kwam ik in contact met Hans van der W. te P., die op zijn beurt weer connecties heeft met de firma StickersNow.com   (niet te verwarren met de firma StickerSnow.com ).

Hij wist op 1 ochtend van mijn PowerPoint Prutsel een serieus sticker ontwerp te maken.

PowerPoint Prutsel

Na het verstrekken van de opdracht viel na niet al te lange tijd de langverwachte envelope in de bus.

Definitief ontwerp

Nu was het een kwestie van de papieren versie en de plakband restanten verwijderen. Even goed schoonmaken en ontvetten met een beetje spiritus op een doekje en het grote uitmeten en plakken kan beginnen.
De sticker liet zich makkelijk lossen en kon eenvoudig zonder luchtbellen gladgestreken worden.

Ziehier het resultaat :

Om het geheel te vervolmaken, zou er eigenlijk op de neus van de Quest nog zo'n beeldje moeten van 'The spirit of ecstasy' ...

Of deze is anders ook wel leuk:

Wie weet ... ;-)





The standard Quest is provided with some decalls.

Some serve the purpose to enhance visability, some serve to clarify and help the non-Velomobile-people explaining what exactly is in front of them / whizzing by.

'Oh, it's a Quest. So what  ... ???'

Years ago I saw some Velomobiles with tiger- or zebra striping. I thought it looked rather nice. But simply copying this design is not my cup of thea.
So I let the great Internet with all its pictures inspire me.

As a result, one gets something like this, inspired by jets:

Or this one :

During the meetings for the 'Oliebollentocht 2017' I came into contact with Hans van der W. te P., who in his turn had connections with the firm StickersNow.com   (not to be confused with the other firm StickerSnow.com ).
He managed within a few hours to change my PowerPoint Tinkering into a serious decall design.

PowerPoint Tinkering

And a few days after giving the order the decalls arrived at home.

Definitive decall

Now it was only a matter of removing the paper test decall and sticky tape. A good rinse with some denatured alcohol and the measuring can start !
The decall was easely emoved from its protective backside and could be placed without any air pockets on the body.
Behold the final result:

To make it complete, there should be a small statue on the nose of the Quest, like 'The spirit of ecstasy' or this one ...

Or this one is also very nice:

Who knows ... ;-)

De kleine Quest en de heule grote maaier / The little Quest and the very big Mower

Een mooie dinsdag ochtend om naar het werk te gaan met de Quest.

For English please scroll down.

Droog, niet te warm, niet te koud.
De Kojaks voor recentelijk nog op 6,5 bar gebracht en de Schwalbe Almotion achter een zachtere 4 bar voor de rit naar Dronten, afgelopen zaterdag.
De ketting nog schoongemaakt en gesmeerd en in Dronten de achterveer laten vervangen door een stijvere veer. (helaas was er geen tijd meer om de veren voor ook te laten vervangen, komt later wel)

Dat ritje op en neer naar Dronten (dik 280 kilometer) had er wel ingehakt, merkte ik. Dus proberen om wat rustiger aan naar het werk te gaan, het is toch geen wedstrijd.
Maar ja, eenmaal op de rit kom ik toch langs markante punten en kijk ik toch stiekem op de snelheidsmeter. Automatisch begin ik te rekenen, lig ik op schema, stel dat ik nu wat sneller trap, verbreek ik wellicht mijn eigen record !
En bij het vorige kruispunt kreeg ik voorrang, hoefde niet eens te wachten dus ...

Met een aanloop van 35 kilometer besteeg ik de brug over de Hollandsche IJssel nabij Achthoven.
Dat de snelheid wat terug liep was geen probleem, straks een mooi stuk naar beneden en daar kan ik gas geven !

Druk schakelend en gas gevend begon de rit naar beneden. Op het fietspad wandelde een wat moeilijk kijkende hardloopster, die een wijzend gebaar naar achteren maakte.
Geen idee wat ze daarmee bedoelde, ik ging toch ruim genoeg om haar heen ?
Even later werd het mij duidelijk, beneden was een maaimachine bezig de bermen te maaien.

Een soortgelijk apparaat.

Het bleek een gigantisch apparaat te zijn, een soort van enorme stofzuiger gemonteerd aan een trekker met daarachter een nog grotere kar waarin het gras en overig snijsel werd opgevangen.
En dusdanig breed dat de wielen zowel links als rechts de berm raakte.
Kortom, ik kon er met geen mogelijkheid langs.

N228 met rechts het mooie fietspad en pas gemaaide berm.

Het apparaat was druk bezig de berm te maaien, met donderend geraas werd het snijsel via een dikke slang opgezogen terwijl de diesel van de trekker dat geluid nog probeerde te overstemmen.

Tja, daar sta je dan, achter een achterwiel die net zo breed is als de Quest, te toeteren met een toch vrij luide scooter claxon. Kansloos.
De chauffeur zal wel gehoorbescherming dragen of heeft de radio aan, kortom hij zal mij never nooit kunnen horen.

'Min. 20 meter afstand houden' las ik op het bord aan de achterkant, welke steeds dichterbij kwam terwijl de combinatie achteruit reed.
En hij kwam harder achteruit dan ik de brug terug op kon flintstonen ...
Geen tijd voor plan B, ik moet hier weg ! Weg uit die dode hoek.

Links de langsrazende auto's op de N228 en een vangrailtje, rechts een talud.
Geen keuze, dan maar het talud af.

Schuin op een talud in het gras is het niet makkelijk uitstappen, zoals ik eerder al eens heb mogen ervaren.
Uiteindelijk wel gelukt, ff zwaaien naar de chauffeur om er zeker van te zijn dat hij mij ook gezien heeft (ja, ik rij namelijk zonder vlaggetje ...) en vervolgens kon ik onder de maaiarm doorlopen met de Quest om daarna weer mijn weg te kunnen vervolgen.

Geen KOM of PR dit keer, maar dat hoeft ook niet bij forenzen.





  A nice tuesday morning for commuting with the Quest. No rain, not too hot, not too cold.

The Kojaks in front were recently inflated to 6,5 bar and the Schwalbe Almotion at the back inflated to a more softer 4 bar for the ride to Dronten, last saturday.
The chain was cleaned and lubed and in Dronten they replaced the back spring for a stiffer one. (unfortunately there was no time left to replace the front springs, I'll do that next time)

The ride to Dronten and back to Rotterdam again (more than 280 kilometer) had taken a lot of energy. So I tried to keep the speed down a little, commuting is not a race.
But once on track I passed some distinct points along the way and I peeked at the speedometer. Automatically I start to calculate, am I on scheme, suppose I put some more effort in, perhaps I can set a new record for myselfe !
And at the last crossing they let me go first, so I gained a few seconds and ...

Taken a run of 35 kilometers to climb the bridge over the 'Hollandsche IJssel' near Achthoven.
The speed was decreasing on the way up, no problem, it will increase on my way down and with no sharp bends in the road I can go full speed to the next town !

The descend started as I was busy shifting to the right gear and pusching on the pedals. On the bicycle path walked a runner with a somewhat troublesome look on her face, making a pointing gesture to her back.
I've got no idea what she meant, there was plenty room between us ?
When I passed her, I saw a mowing machine down below the bridge.

It was a kind of monster like this.

It was huge, a giant vacuum cleaner mounted on a tractor with an even bigger trailer.
It was so enormous each wheel, the width of a Quest, touched the left and right bank of the cyclepath. Long story short, there was no way for me to pass.

The N228 with on the right a nice cycle path with freshly cut banks

The monster machine was mowing the bank, the cuttings were sucked up and with a lot of noise thrown in the trailer, while the diesel engine of the tractor was trying to make even a louder noise.

There I was, standing behind a rear wheel the with of the Quest, honking my quite loud horn. Not a chance.
The driver must be wearing his ear protection or is listening to the radio or whatever, there is no chance he would notice me.

'Keep your distance' I read on the sign at the back, while the monster machine came reversing towards me.
And it was reversing faster than I could flintstone back on the bridge ...
No time for plan 'B', I had to get out !

On my left there were cars whizzing by on the N228 and a small guardrail, on my right a sloping bank.
So no choiche, down the bank we go.

Getting out of a Quest while standing on a banked slope is a hazardous enterprise, is my experience. 
Eventually I made it, a wave to the driver just to be sure he noticed me (well ok, I confess, I ride without a flag ...) and now I could pass underneath the mowing arm.

So no KOM or PR this time, but there's no need to while commuting.