dinsdag 24 juli 2018

Maastunnel Tijdrit / Maastunnel time trail

Volgens Google was het een uur fietsen naar de Maastunnel, maar die gaat ook uit van een normale huis, tuin en keukenfiets.

english For English please scroll down.


Dus als wij ons om 11:30 zouden moeten melden voor de startbewijzen aan de Noord zijde, konden wij met een gerust hart om 10:30 van huis wegrijden.
Zo gezegd, zo gedaan.
Rond 10:30 kwam Hans aanrijden. Eerst op het gemak nog even een bakkie, Hans wilde nog wat verse lucht in zijn Durano's en zo werd het vijf voor tien eer dat wij vertrokken.

Daar aangekomen de chip en koffiemunt opgehaald.
Tijdens het monteren van de chip aan de Quest van Hans klonk opeens een beschaafde knal. Huh ?!?
Rechts-voor zag er een beetje verfomfaaid uit.
Lek.
Lekker dan, zo vlak voor de start !

Fietsclub 'De Lekke Band', misschien iets voor jou, Hans ?
Gelukkig hadden we nog tijd dus de binnenband werd in sneltreinvaart vervangen.
Terwijl we druk bezig waren, schoof de massa richting de tunnel. Het was de bedoeling dat wij met z'n allen eerst door de tunnel naar de Zuidkant reden om vanaf die kant stuk voor stuk te starten voor de tijdrit.
Als laatste probeerden wij aan te sluiten bij de groep, echter ik werd tegen gehouden door iemand van de beveiliging die zijn werk zeer serieus nam.
Nee hè.
Na wat heen en weer gepraat en overleg kon ik alsnog de tunnel in.
Nu wel opschieten maar niet te hard, de wedstrijd moet nog beginnen !

Bij de start aangekomen hangt een relaxte sfeer. Er is geen gedrang en iedereen wacht geduldig op zijn / haar beurt om te mogen starten.
Ondertussen helpen wij nog ff iemand met een afgelopen ketting. Ja, dan zijn een paar extra handen welkom.
Echter vlak voordat wij zouden starten komen wij erachter dat we in de verkeerde groep zitten.
Onze groep zou een half uur later pas starten.
Zucht.
Gelukkig doet men niet moeilijk en mogen wij alsnog starten.

Start van Hans
Naar beneden gaat snel. Ik kom in versnellingen die ik nog nooit heb gebruikt.
Er zit een bocht in de tunnel, waardoor je het eind niet kan zien.
Ook vind ik het lastig om goed in te schatten in welke versnelling je precies zit / zou moeten zitten.
Ik kan niet nog meer opschakelen, nu is het een kwestie van blijven trappen en wel zo hard mogelijk.
De Quest begint te schudden en gaat met een noodvaart door de tunnel.

Geen licht aan het eind van de tunnel
Op een gegeven moment merk ik dat de tunnel weer omhoog gaat, nu even goed opletten om juist te kunnen schakelen.
Het is zwaar, het laatste stuk vals plat omhoog.
Voor mijn gevoel sukkel ik met 25 km/u over de finish.
Ik heb geen idee wat mijn tijd is, ik zie alleen 83,2 als max. op de teller staan.


De omroeper laat weten dat we nog een keer mogen.
Maar als we voor de 2e keer een chip willen halen, blijkt 'Chef Chipuitgifte' van niets te weten en wordt er nogmaals geld gevraagd.
Nee. Dan maar zonder chip.

Met z'n allen richting de start voor de 2e keer
En weer sluiten wij ons aan bij de groep voor de rit naar zuid.
Dit keer zet ik wel Strava aan, men zegt dat het GPS signaal in de tunnel ook werkt.
Ik betwijfel het maar goed, wat kan ik verliezen ?
(achteraf gezien werkte het voor mij dus niet in de tunnel.)
De 2e keer gaat niet sneller, voor mijn gevoel.
Naar beneden is makkelijk, ja, dat gaat wel snel.
Maar dan, halverwege het vals plat omhoog, val ik voor mijn gevoel stil en sukkel ik verder naar boven.
Na de 2e keer finishen is het wel welletjes en gaan we onze koffiemunten inleveren.
We drinken nog wat, kijken nog even naar de finish van de bukkers en nog een paar handbikers. (respect !)
Ondertussen nog wat kletsen met deze en gene om na een tijdje richting huis te gaan.


Twee vijftig plussers op plaats 1 en 2

Organisatie, bedankt !

Hierbij het verslag van RTV Rijnmond met mijn 2 seconds of fame.
De uitslagen via deze link.

En natuurlijk de film van de Rotte Rijders !


english


According to Google it was about a one hour bike ride to the newly renovated Maastunnel, measured on a regular bike. They had organized a bike time trail in the tunnel.
A once in a lifetime experience, because normally it's only allowed for cars. 

So if we need to register at 11:30 at the North side of the tunnel, we should have plenty of time when leaving home at 10:30.
And so we did.
Around 10:30 Hans arrived with his Quest XS at my place. Coffee first, a bit of fresh air in his Durano's  and so it was around 10 o'clock before we went on our way.

We arrived on time and collected our stuff, the chip and a token for a free coffee afterwards.
I lifted the Quest a bit so Hans could mount the chip with some tie-raps between the foot holes.
Suddenly a dull 'bang'.  WTF ?!?
The right front tire looked a bit wrinkled. It sprung a leak. Out of nowhere.
Great, just at minutes for the start !

Cycleclub 'The Flat Tire', something for you, Hans ? ;-)
Fortunately Hans carried a spare inner tube in his Quest XS, so he quickly replaced the inner tube.
While we were busy mending the tire, we noticed all the other riders were going slowly but surely into the tunnel.
We were supposed to ride from the North to the South end of the tunnel, there we would turn and will start individually at 15 seconds interval for the time trail.
We tried to connect with the group, but unfortunately I was stopped by someone of the security who took his job very seriously.
Oh, no.
After some discussion I finally got permission and went into the tunnel to go to the start.
Trying to go fast bun not too fast, the race hasn't even started yet !

At the South end, at the start, there was a relaxed atmosphere. Everybody was waiting patiently for his or her turn, no jumping the queue.
In the mean time we were helping a roadie with his chain. It has jumped over the chainwheel and he couldn't get it back in the right position.
With the aid of an extra pair of hands the job was quickly done.
Just before it was our turn to start, we noticed we were in the wrong age group. Our group should start over half an hour !
Sigh.
Lucky for us the starter let us start anyway.

Start of Hans
Down the tunnel goes fast. I reached gears I've never reached before !
There is a slight bent in the tunnel, so you can't see the end.
It's also difficult to feel the right gear, you hardly feel any resistance when pedaling.
I'm at the last of my gears, now it's just a matter of keeping those legs spinning as fast as possible. My Quest is shaking like riding with soft suspention.

There's no light at the end of the tunnel
At a certain point I noticed the tunnel starts moving up again and I'm trying to feel the right time to shift gear.
The last part is very tough. I feel like I'm crawling over the finish line at 25 kilometers an hour.
I've got no idea what time I've scored, I can only see my max. speed on my speedometer, 83.2 kilometers an hour.

The announcer is telling us we can go for a second time. But if we want to collect a chip fo the second ride, 'Chief Chip' wasn't aware of this and wanted us to pay again.
No way, José. We all leave without a chip and decide to ride without one.

All going to the start for the 2nd time
And again we join the group for the ride to the start.
This time I start Strava, they say the GPS signal is functioning in the tunnel as well.
I doubt it, but what have I got to loose ?
(spoiler alert, it didn't function in the tunnel.)
The 2nd time wasn't faster, I guess.
Going down is easy.
But halfway, when you have to go up again, I feel like losing all the speed and crawling again out of the tunnel.
We take a drink, look at the finish of the other groups of roadies and even handbikers (respect !)
After we've chatted with some of the guys it was time to leave for home.

Two MAMILS at 1st and 2nd place

Organisation, thnx. for this opportunity!

This is the report of RTV Rijnmond with my 2 seconds of fame. (Duch only).
The results via this link.

And of course the film of the Rotte Riders !