Leidsche Puzzelrit / Leiden treasure hunt

Er stond nog altijd een wat langere rit op de agenda. En vandaag hadden we beiden een vrije dag, dus moest het er maar van komen. Richting Katwijk was het plan.

For English please scroll down.

Het begin van de rit verliep zoals gewoonlijk vrij soepeltjes. Aangekomen bij een kruispunt vraagt de voorste 'Links of rechts ?', met als standaard antwoord 'Ok !'.
Dat gaat altijd goed en op deze manier hebben we heel wat wegen en weggetjes ontdekt ;-)

Echter langs de Vliet, ter hoogte van Leiden, zijn we wat minder bekend en voor we er erg in hadden zaten we na een verkeerde afslag genomen te hebben midden in de stad.

Terug is geen optie dus dan maar dwars door de stad en zo hebben we bijna alle bouwputten en omleidingen gehad. (en bij iedere omleiding minimaal één Flintstone bocht ...)
Eindelijk in Katwijk aangekomen terug door de duinen een fantastisch uitzicht op een gigantische donkere wolk recht boven de terugweg ...

Donkere wolken precies daar waar wij naartoe moeten ...

Natuurlijk kon de slagroom met appelgebak en koffie bij Meijendel (thnx Hans, was ik aan toe !) niet ontbreken.
Na de koffie vertrokken wij met zon, de bui was gelukkig over gedreven.

Helaas, de volgende was alweer in aantocht en langs de A12 dansten de regendruppels op de neus van de Quest om vervolgens met een sierlijke boog het instapgat in te springen.

Al met al toch weer een leuke rit.

Voor de liefhebbers, hierbij de route op Strava.


We still wanted to do a longer than usual ride. And because we both had a day off, this was the day. We planned to go to Katwijk, a city near the coast.

The beginning of the ride went as smooth as ever. When we come at a crossing, the one at the front asks : 'Left or right ?' and the standard answer is always : 'Ok !'.
This methode works fine and by using this methode we've discovered many roads ;-).

However, along the channel Vliet, near the city of Leiden, we took a wrong turn and before we knew it we were in the middle of the city, full of building pits and detours with corners impossible to take without 'Flintstoning'.

At last we arrived in Katwijk and while riding back through the dunes we had a marvellous view on a very big, dark cloud right above the place we must go to reach home.

Dark clouds ahead ...

Of course we couldn't do without the whipped cream and apple cake and a cup of coffee at the pancake restaurant 'Meijendel'. (thnx Hans, I needed that !)
After the coffee we went back home, riding in the sunshine. The big dark cloud blew over.

Unfortunately, the next even bigger cloud appeared on the horizon and with only half an hour riding from home the raindrops were dancing on the nose of the Quest before jumping over the rim into the  cockpit.

All in all it was a nice ride.

And for those who are interested, here is our route on Strava.

Action Cam / Action Cam

Tja, ik kon niet achter blijven. Ook ik heb nu een action cam aangeschaft.

For English please scroll down.

Geen 360 graden opname mogelijkheid of bijpassende drone, nee, gewoon een simpele action cam.
Voor de kenners, het is een Denver Full HD Action Cam ACT-8030W.
Ik had het voordeel dat ik al eens eerder heb mogen spelen met zo'n ding. Dan weet je wat voor jou belangrijk is.
Naast kwalitatief goede beelden vond ik ook belangrijk hoelang je met een batterij lading kan doen. Ok, de camera is op te laden via een USB aansluiting maar dan alleen als 'ie niet in de waterdichte behuizing zit.

De camera zelf wordt geleverd met een heleboel hulpstukken, voor mij is alleen de zuignap bevestiging en eventueel de waterdichte behuizing interessant.
Vastplakken op de Quest doe ik liever niet en op een helm, nee, ik heb gezien hoe ik met mijn hoofd schud tijdens het rijden.
Met de 'Lenkstangenhalterung' bevestigd aan het stuur kan je in een velomobiel mooie Selfvids maken (Selfie = foto, Selvid = video), mits je cabrio rijdt.
Hmm, denk niet dat iemand daar op zit te wachten.

Na een aantal keer de batterij volledig te hebben opgeladen en ontladen was het tijd voor de eerste velomobiel film. Het leek mij wel spectaculair om eens te filmen vanuit kikvors perspectief, dus de camera niet standaard in de buurt van de spiegel maar lekker laag bij de grond. En dan natuurlijk net boven stoeprand niveau, voor het geval dat ...
Het was even prutsen met alle scharnierpunten op de zuignap voet, maar toen zat 'ie ook.

Helaas, in alle consternatie was het mij niet gelukt om de camera te starten, dus het eerste half uur heb ik niet op beeld staan. Het valt ook niet mee om eerst 3 seconden de aan en uitknop ingedrukt te houden om vervolgens op de start knop te drukken. Zeker niet als de camera op z'n kop hangt. (en ja, ik had de optie 'beeld omkeren' wel aangezet ...) Tijdens de opname knippert het kleine rode ledje bovenop de camera. Probeer dat maar eens goed te zien met zonnebril en een camera die op z'n kop hangt, vlak boven de grond ...

Een nadeel (maar voor mij juist een voordeel) is dat die GoPro klonen slechts een half uur achter elkaar kunnen filmen. Na dat half uur moet de camera opnieuw gestart worden. Nu is dat in de praktijk niet zo'n ramp, na afloop ga je de beelden toch monteren, niemand die er wat van ziet.

Na ongeveer een half uur ben ik even gestopt om de camera opnieuw te starten. Nu lukte het wel.

Reflectie op schitterend wit maakt de body bijna transparant.

Ik had de zuignap op een stijf gedeelte van de Quest geplakt, zeg maar ter hoogte van de bidonhouder, maar dan natuurlijk aan de buitenkant. Dit zorgt voor een solide ondergrond en heb je het minst last van trillingen in het beeld.

En nu nog de montage. Daar zal ik wel wat uurtjes in moeten stoppen om er een toonbaar en kijkbaar geheel van te maken.
Wordt vervolgt.


Well, I couldn't stay behind. So now I'm the proud owner of an action cam.

Not a fancy 360 degree recorder or a matching drone, no, just a simple action cam.
For the experts, it's a Denver Full HD Action Cam ACT-8030W. I had the advantage I've played a bit with the camera of a friend of mine. Than you know what's important and what to look for.
Not only high resolution images but also battery life between charges. It's possible to charge the battery via an USB port, provided that you don't use the waterproof housing.


The camera comes with a lot of appendages. For use on the Quest, I only need the suction cup with watreproof housing. I don't like to stick or glue appendages on my brand new Quest and a mount on a helmet, no, I've seen how I shake my head while pedaling ...

With the 'Lenkstangenhalterung' you can mount the camera on the steering rod for nice Selvids (Selfie = photo, Selvid = video) when riding without the foam cover.
Hmm, perhaps only my mother would like it ...

After charging and discharging the battery a couple of times it was time for the big moment, my first velomobile movie ! I thought it would be nice to film from a worm's-eye view. So I mounted the camera just above kerb level, just in case ...

Unfortunately I didn't manage to start the camera correctly, so the first half hour is lost. It's quite difficult to press the on/off button for three whole seconde and then the start button. Not to mention the fact the camera was upside down (and yes, I've managed to rotate the recording by 180 degrees). Also it's almost impossible to see the small red led flashing with my eyes, especially when the camera is upside down !

A disadvantage (but for me an advantage) is the fact these GoPro clones only record for 30 minutes and then shut down automatically. Afte half an hour of recording one need to start the camera again. Not such a big deal in real life, afterwards one is going to edit and cut the film, no one will notice.

After half an hour I started the camera again, this time it worked well.

Reflection on marvellous white makes the body almost transparent.

I placed the suction cup at a stiff part of the body, approximately where the bottle cage is mounted.
This makes a solid base and gives the a steady shot with no vibrations.

And now the editing part. It will take some time before I've managed that  skill. Just be patient.

To be continued.

De Rotte Rijders / The Rotte Rijders

De Rotte Rijders is de naam van een YouTube kanaal met ligfietsfilms.

For English please scroll down.

Niet alleen eindeloze stukken film van het scheuren over een eindeloze dijk in de bijna oneindige polders (ja, ik geef toe, die zitten er ook tussen...), maar hoofdzakelijk kunstig gemonteerde films voorzien van passende muziek, met dank aan Hans -The Moviemaker- Fransen.

Leuk om te zien zijn bijvoorbeeld de eerste pogingen van Ron op de Optima Cheetah.
Ron kennen we van de Loop Groep Nesselande en hij zou wel eens laten zien hoe het moet.
Maar, zoals we allen weten, die eerste paar meters kunnen toch zwaar tegenvallen ;-)

Of anders Flip the camera, waarbij na de rit de camera achteloos in een lege bidonhouder werd geplaatst zonder rekening te houden met de bruggetjes en hun drempels met een verrassend resultaat !
(pas op, de muziek is een echte oorwurm)

En verder nog de registraties van de Rotte Rit nr. 1 en 2.
Hou het in de gaten, er zal regelmatig een filmpje bij worden geplaatst.

De meeste films zijn gemaakt met een action cam gemonteerd op de Cheetah, Baron of Quest. Sommige zijn met een iPhone 4S uit de hand opgenomen, dit geeft een wat dynamischer beeld. (en dan bedoel ik niet het soms wat schokkerige beeld)

Veel kijkplezier !



De Rotte Rijders is the name of a YouTube channel with recumbent and Velomobile films.
The name 'De Rotte Rijders' doesn't mean 'The Rotten Riders' (although Google persists in this translation) but should be translated as 'those who ride alnog the river Rotte'.

It's not about endless scenes of riding on endless dikes through almost infinite polders (although some are, I must admit ...), but mostly neatly cut and edited films by Hans -the Moviemaker- Fransen and fitted with the right music.

Its nice to see de the first attempts of Ron on the Optima Cheetah. We know Ron as a member of the Loop Groep Nesselande (Running Group Nesselande) and he would show us how its done.
And as we all know, the first meters on a recumbent are not the easiest one's ...  ;-)

Or Flip the camera, in which after a ride Hans placed his camera in an empty bottle cage without paying attention to some small bridges and ridges.
The result is astonishing !
(warning, the music will be in your head for hours !)

And further more the registration of the Rotte Rides no. 1 and 2.
New films shall be added on a regular basis.

Most films are made with an action cam, mounted on an Optima Cheetah, Baron or on a Quest.
Some are filmed with an iPhone 4S by hand, this results in a more dynamic view. (and with dynamic, I don't mean the somewhat shaken images !)

Enjoy !

Mislukt / Failed

Cycle Vision 2016 mislukt ? Nee, slechts de foto's.

For English please scroll down.

Gelukkig waren er genoeg anderen met echte camera's die veel beter een plaatje kunnen schieten. Gewoon een kwestie van tijd, de mooiste platen zullen vanzelf langskomen op de diverse weblogs c.q. FaceBook pagina's.

Toen ik aankwam op het Sportpark Sloten in Amsterdam was de 1 uursrace al in volle gang.
Een mooi gezicht, al die Velomobielen met anonieme rijders die over het asfalt scheuren samen met open liggers, al dan niet voorzien van een stroomlijnpunt.
Die roeiliggers gingen trouwens ook behoorlijk hard.
Naast de fanatieke wedstrijd rijders waren er ook liggers die voornamelijk de strijd met zichzelf waren aangegaan. Dit soort rijders is te herkennen aan een grote glimlach op het gezicht.

Nadat iedere rijder zijn of haar uur had volgemaakt, ging het circus verder op de binnenbaan voor de 200 meter snelste ronde.
Stuk voor stuk mocht eenieder 5 rondes rijden, waarbij de snelste ronde telde. Spectaculair om te zien hoe eenieder door de baan vloog.
Het verbaasde mij trouwens hoe stijl of dat deze baan was.

Reinier in z'n Intellifiets.

Reinier Gerritsen ging ook hard, 54.7 km/u. En toch was ik sneller met afdrukken ;-)

'Rotte Rijder' Willem Jan Coster op de M5

 

 

De 45,9 km/u van Willem Jan Coster bleek toch iets te snel te zijn voor het schieten van een mooi plaatje met de iPhone 4s.

Het lijk misschien saai, kijken naar een ligfietswedstrijd. Vanwege de kappen zie je geen emoties op de gezichten, je ziet geen heen en weer zwiepende fietsen bij het aanzetten zoals bij de Tour de France of een ingewikkelde ploegen tactiek. Nee, al die rondscheurende kliko's maken de race wat klinisch.

Maar ligfietswedstrijden zijn meer dan alleen het racen. Er hangt een leuke sfeer en het is ook het samenzijn van gelijk gestemden. Ik vind het leuk om de mensen in het echt te ontmoeten, de mensen die mij Kudo's geven op Strava, de forens die mij regelmatig tegemoet komt rijden bij woon werk verkeer, de eerste eigenaar van mijn eerste 2e hands (eigenlijk 3e hands) Quest, de schrijvers van diverse blogs, etc. etc.

Cycle Vision 2016 a failure ? No, merely the pictures I took.


Lucky for me there were plenty of other people with real camera's who can take a much better picture than I can. It's just a matter of time before the most beautiful pictures will appear on the weblogs and FaceBook pages.

When I arrived at the Sportpark Sloten in Amsterdam the 1 hour race was already in full progres.
What a lovely view, all those Velomobiles speeding across the tarmac, together with the recumbents.
The rowing bikes were also going very fast.
There were also participants who competed not with the others but with themselves. You can easy recognise these riders, they 're the one's with a big smile on there face while riding the race.

After the one hour race the 200 meter fastest lap race started at the indoor track. Every competitor was allowed to ride 5 laps, the fastest lap counts.
It was a spectacular view, seeing those riders at high speed flying across the track.
I was amazed how steep such a track really is.

Reinier in his Intellifiets.

Reinier Gerritsen went very fast, 54.7 km/h. But still I was faster at taking a picture ;-)

'Rotte Rijder' Willem Jan Coster on his M5

The 45,9 km/h Willem Jan Coster rode was too fast for my iPhone 4s to take a nice picture.

It may seem boring to watch a HPV race. Because of the hoods you don't see any emotion on the faces, you don't see the bikes moving from side to side when accelerating furiously like in the Tour de France and you can't make out the tactics of the different teams.
No, alll those racing wheelie bins make the race look somewhat sterile.

But Cycle Vision is more than just a race. There is a nice, relaxt atmosphere, it's also about meeting like-minded people.
It's nice to meet the persons in real life, the people who give me Kudo's on Strava, the commuter I meet regularly on my journey to work, the first owner of my second ( or should I say third?) hand Quest, the writers of several blogs, etc. etc.