zondag 18 september 2016

Geitenwollensokkenpraat ? / Treehuggers Talk ?

Ik rij een Velomobiel. Niet zozeer uit milieu-technische overwegingen, ik vind het gewoon leuk om te doen.

english For English please scroll down.

Maar is een Velomobiel wel zo milieu vriendelijk ?
Hmm, eens kijken. Ok, benzine verbruikt 'ie niet maar al die energie moet toch ergens vandaan komen. Al die extra macaroni komt niet vanzelf aanwaaien, nee, die moet ook geproduceerd en klaargemaakt worden.
En dan zijn we er nog niet. Wat te denken van al die douchebeurten incl. shampoo verbruik na afloop van de rit ? Vuile kleding, hup, dan maar de was in. Goed voor het fosfaatgehalte in het afvalwater.
Dat heb ik autorijders nog niet zien doen, douchen en omkleden na iedere rit !

Kijk eens naar de productie van een Velomobiel, hoe duurzaam is dat eigenlijk ? Bij een auto is het redelijk eenvoudig, einde levensduur is een enkeltje shredder. IJzer is goed te recyclen, dit in tegenstelling tot het niet afbreekbare polyester of epoxy. (hierbij moet ik eerlijkheidshalve wel vermelden dat Quest nr. 1 nog steeds rond rijdt ...)

Tja, dit gaat een vergelijking worden met veel te veel variabelen, hier kom je nooit uit.
Iedereen kan de uitkomst naar zijn of haar wensen laten doorslaan.
Ughe, ughe, UGHE !!!
Dus als het mooi weer is lig ik graag anderhalf uur in m'n Velomobiel naar het werk. En anders een half uurtje met de auto.
Tijdens het liggen van en naar het werk kan ik gelijk mijn hoofd leeg rijden en genieten van de mooie uitzichten. Het merendeel van mijn forenzenroute loopt via mooie fietspaden dwars door de polders met af en toe een pittoresk dorpje.

Laatst haalde een slecht afgestelde diesel mij in. Ik reed flink door, al mijn longblaasjes wijd opengesperd om iedere beschikbare molecule zuurstof rechtstreeks mijn bloedbaan in te schieten. Ik werd getrakteerd op een dikke zwarte wolk roet. G..tverdamme. Na deze inhaalmanoeuvre moest deze automobilist vol in de remmen voor de tegemoet komende rode auto en een paar minuten later stond ik weer achter hem te wachten bij de kruising.

Greenpeace kan trots op mij zijn. Zeker 22 % van alle fijnstof deeltjes, NOx etc. heb ik met mijn longen uit de lucht gefilterd. Als ik zo doorga, ga ik zeker eindigen bij het Klein Chemisch Afval in plaats van begraven worden of cremeren.



english  I ride a Velomobile. Not because I'm a tree hugging enviromentalist, I just like to ride it.

Is a Velomobile really so enviromently friendly ?
Hmm, let's see. Ok, it doesn't use gasoline. But all the energy has to come from somewhere. All that extra macaroni doesn't come by itself knocking at the door, no, that has to be produced and prepared as well.
And that's not all. How about every shower after each ride ? And dirty, sweat-smelling clothes ?  Every washing cycle contributes a dosis of phosphates and waste water.
Car drivers I know don't shower and change cloting after each ride !

Look at the production of a Velomobile. How sustainable is that ?
With a car, it's easy. End of life means into the shredder. Iron is quite simple to recycle, in contrast to polyester and / or epoxy. (I need to mention the fact that Quest no. 1 is still beeing used ...)

Well, this is going to be an equation with way too much variabels. Everybody can get his or her own answer.
Ughe, ughe, UGHE !!!
So, when the weather is fine I like to ride my Velomobile for one and a half hour to work. Otherwise it will take half an hour by car. During the ride in my Velomobile I can empty my head and enjoy the nice scenery.
Most of my commuter ride runs across good bicycle paths through the polders with once in a while a small picturesque village.

Lately, a poor adjusted diesel overtook me riding my Velomobile. I was riding at great speed, all my alveoli wide open to absorb every molecule of oxigen directly into my arteries. I got treated with an enormous black cloud of soot. Yuk ! During this overtaking maoeuver the black car had to brake full for the oncoming red car and a few minutes later I stood right behind him (or her), waiting at a crossing.

Greenpeace can be proud of me. Surely 22 % of al the fine particles, NOx etc. I've filtered with my lungs. On the long term, I'm quite sure I'll end up as small toxic waste instead of being buried or cremated.

zaterdag 10 september 2016

Lek 2.0 / Leak 2.0

Lekrijden, wie doet dat nou niet ? Helaas leven we niet in een perfecte wereld met pefecte wegen en perfecte banden, dus vroeg of laat ben je ook eens aan de beurt.

english For English please scroll down.

Laatst nog, bij de Boodschappenrit, was het mijn beurt. Langzaam voelde ik het steeds zwaarder gaan en ja hoor, zacht als boter. Nou, dan zit er niets anders op dan herstellen.

Quest op twee wielen ...

Velomobiel tas achter het goede voorwiel geplaatst (dank voor de tip, Roef) en de Quest op 2 wielen gezet. De F-Lites gingen er zonder bandenlichters makkelijk af.
Buitenband nakijken, niets te vinden. Binnenband checken, niets te vinden. Hmm, oppompen dan maar weer. Je voelde 'em zacht worden. Uiteindelijk bleek er een heel klein iene-mienie gaatje op een handbreedte naast het ventiel te zitten. Nogmaals de buitenband nagekeken, niets te vinden.
Binnenband gelijk maar geplakt, we hadden toch tijd zat en anders zou ik beide voorwielen van Kojaks moeten voorzien. (Waarom heb ik dan ook als reserve set een compleet ander type band bij me ?)
Het plakken en band omleggen was gauw gebeurd en wij konden onze weg vervolgen.

Voor de volgende rit zou ik thuis de voorbanden nog op de juiste druk brengen. Niet dat ik iets van enig drukverschil had gemerkt, maar gewoon voor de gemoedsrust.
Dus de pomp met de manometer gepakt en dan beginnen met het verwijderen van het stofkapje. PSSSSSHHHHJJJJ !!!
Voor ik het wist had ik ineens het interne van een Frans ventiel in de vingers ...

Een mooi stukje techniek ...
Hmm. Waarschijnlijk was het ventiel zo vast gedraaid en/of het inwendige zo los dat bij het losdraaien van alleen al de stofkap het komplete binnenwerk eruit kwam.
Het zal je maar gebeuren als je buiten staat en het uit je vingers glipt, dan kan je lang zoeken naar zo'n verfijnd stukje techniek in het lange gras ...

Nu was het alleen een kwestie van terugplaatsen en vastdraaien, band op spanning brengen en gaan voor de Middagrit.

Naschrift : Voor een korte impressie van de woensdag rit zie deze link op de Rotte Rijders.

english  A flat tire, it happens to all of us. Unfortunately we don't live in a perfect word with perfect bicycle lanes and perfect tires, so once in a while it's your turn.

Lately, at the Boodschappenrit, it was my turn. Slowly I felt the pedaling become more and more laborious. A quick peek and yes, there it was, soft as butter.
Well, ok then, ther's only one thing you can do and that is to stop and fix it.

Quest on two wheels ...

I put the Velomobiel bag behind the good front wheel (thnx for the tip, Roef) and tilted the Quest on two wheels. The F-Lite went off without any tire lever.
Checking the outer tire, nothing to be found. Checking the inner tube, also nothing.
Hmm. Putting some pressure on the inner tire and you could feel it losing pressure.
Eventually a very tiny puncture was the cause. Again checking the outer tire, nothing to be found.
So I put a patch on the inner tube. We had time on our side and otherwise I had to change the other front tire as well. (Why do I have a complete different type of outer tire as a spare set ?)

Fixing the inner tire was easy, as well as mounting the outer tire and we could continue our journey.

For the next ride I would check the pressue on both front tires. Not that I noticed any difference in pressure, but just to ease my mind.
So I took my pump and started to remove the valve cap.
PSSSSSHHHHJJJJ !!!
Before I knew it I suddenly had the inner part of a Presta valve in my hand ...

Some fine machined parts ...
Hmm. Probabely I had turned the valve too tight and/or was the inner part too lose so by loosening the valve cap I turned loose the complete set.
Suppose this would happen outside and it will slip through your fingers, it could take you hours before you can find something so small in the tall gras ...

Now it was just a matter of screwing it back in place, put some fresh air in the tires and of we go for the Middagrit.

Epilogue : For a short impression of the Wednesday ride see this link on the 'Rotte Rijders'.

zondag 4 september 2016

Even 'een Paultje' schieten / Taking 'a Paul'

'een Paultje schieten' is volgens Wikipedia een mooie foto maken van de zonsopkomst die dan vervolgens geplaatst gaat worden op het weblog van Mooi Geel Is Niet Lelijk.

english For English please scroll down.

Nu kan ik ook heel goed genieten van mooie, imposante wolkenpartijen en zonsopkomsten. Alleen zit ik dan vaak in de auto richting het werk en dan dien je toch de aandacht bij het rijden te houden.
En bij het forenzen met de Quest gun ik mezelf nooit de tijd om te stoppen voor het maken van een foto.
Waarom ik zo gedreven wordt door het Olympische motto 'Citius, Altius, Fortius', Sneller, Hoger (op de Strava ranglijst), Sterker, is mij een raadsel. 
Waarschijnlijk ligt dit ook aan de basis voor mijn gevoeligheid voor RIS. Tja, zo heeft elke gek z'n gebrek, zullen we maar zeggen ...

Afgelopen vrijdag was anders. De donderdag ervoor was ik ook met de Quest naar de zaak gegaan (in tegenstelling tot wat de meeste full-time forensen doen probeer ik minimaal 1x per week) en deze vrijdag zou geen nieuw PR worden.

Bij het uitkomen van het tunneltje bij Moordrecht viel mijn oog op de laaghangende ochtendnevel in de polder in combinatie met een schitterende zonsopkomst. Dit is een uitgelezen kans voor het maken van een foto ! Met een dubbel gevoel zette ik de Quest stil langs het fietspad en schoot snel een paar plaatjes. 'Schiet maar raak voor een knaak'. Later zoeken we de mooiste er wel uit.

Forensen met de Quest heeft zo z'n voordelen
Als je goed kijkt op deze foto zie je uiterst links een sliert met rode achterlichten, de file richting Gouda veroorzaakt door wegwerkzaamheden. Maar gelukkig valt dat in het niet bij de kleurenpracht van de hemel en de uitgestrektheid van de polder.



english Taking 'a Paul' according to the definition in Wikipedia is to take a nice picture of a sunrise and post it at the weblog Mooi Geel Is Niet Lelijk.

I'm also perfectly capable of enjoying a nice scenery of clouds and or a colourful sunrise. Unfortunately most of the time I'm commuting in my car and need to keep my eyes on the road and other traffic.
And when I'm commuting by Quest, I never give myself the time to stop and take a picture. Why am I so driven by the Olympic motto 'Citius, Altius, Fortius', Faster, Higher (on the Strava ranking), Stronger ? I've got no idea.
Probabely it's also the basis of my sensitivety for my need of overtaking diamond frame riders.

Last friday was different. I was still a bit tired from riding on thursday so  knew this ride wasn't going to be a new personal best.

When I passed the tunnel at Moordrecht I saw a spectacular view of the early morning fog over fields in combination with a spectacular colorful sunrise. 
This is now or never ! So I stopped the Quest at the side of the bicycle path and took some pictures.

Commuting with a Quest has its advantages
And when you look at the extreme left side, you can see a trail of red taillights, the traffic jam to Gouda. Lucky for us its drowned by explosion of color in the sky and the expanse of the fields.